Genetic patterns of lichenized fungi often display a mosaic-like and difficult to interpret structure blurring their evolutionary history. The genetic diversity and phylogeographic pattern of a mycobiont of the predominantly Mediterranean dwelling lichen Solenopsora candicans were investigated on the base of extensive sampling (361 individuals, 77 populations) across its entire distribution range. We tested whether the genetic pattern of S. candicans mirrors paleoclimatic and paleogeological events in the Mediterranean and adjacent regions. The divergence time estimates indicated a Tertiary origin for S. candicans, with formation of intraspecific diversity initiated in the Late Miocene. The distribution of the most divergent haplotypes, mostly of a pre-Pleistocene origin, was restricted to the eastern or western extremities of the Mediterranean exhibiting Kiermack disjunction. The population genetic diversity analyses indicated multiple diversity centres and refugia for S. candicans across the entire Mediterranean Basin. While the south Mediterranean regions harboured both the Tertiary and Quaternary born diversity, conforming to the 'cumulative refugia' paradigm, the Apennine and Balkan Peninsulas in the north hosted mostly younger Pleistocene haplotypes and lineages. The recent population expansion of S. candicans might have occurred in the middle Pleistocene with a population burst in the Apennine and Balkan peninsulas. The presence of unique haplotypes in Central Europe indicates the existence of extra-Mediterranean microrefugia. This study presents the first comprehensive lichen phylogeography from the Mediterranean region and simultaneously reports for the first time the glacial survival of a warm-adapted lichen in the temperate zone.
- MeSH
- biologická evoluce MeSH
- časové faktory MeSH
- demografie MeSH
- fylogeneze MeSH
- fylogeografie MeSH
- genetická variace * MeSH
- haplotypy MeSH
- lišejníky klasifikace genetika MeSH
- refugium MeSH
- zvířata MeSH
- Check Tag
- zvířata MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
- Geografické názvy
- Balkánský poloostrov MeSH
- Středomoří MeSH
We investigated ochratoxin A (OTA) contamination in raisin samples purchased from Slovak markets and determined the diversity of black-spored aspergilli as potential OTA and fumonisin (FB1 and FB2) producers. The taxonomic identification was performed using sequences of the nuclear ITS1-5.8s-ITS2 region, the calmodulin and beta-tubulin genes. We obtained 239 isolates from eight fungal genera, of which 197 belonged to Aspergillus (82%) and 42 strains (18%) to other fungal genera. OTA contamination was evidenced in 75% of the samples and its level ranged from 0.8 to 10.6 µg/kg. The combination of all three markers used enabled unambiguous identification of A. carbonarius, A. luchuensis, A. niger, A. tubingensis and A. welwitschiae. The dominant coloniser, simultaneously having the highest within-species diversity isolated from our raisin samples, was A. tubingensis. Out of all analysed strains, only A. carbonarius was found to produce OTA, but in relatively high quantity (2477-4382 µg/kg). The production of FB1 and FB2 was evidenced in A. niger strains only.
- MeSH
- Aspergillus genetika metabolismus MeSH
- fumonisiny metabolismus toxicita MeSH
- fylogeneze MeSH
- genetická variace * MeSH
- hodnocení rizik MeSH
- konzervace potravin MeSH
- ochratoxiny metabolismus toxicita MeSH
- ovoce mikrobiologie MeSH
- potravinářská mikrobiologie MeSH
- Vitis mikrobiologie MeSH
- vysoušení MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
Understanding transcontinental biogeographic patterns has been one of the main foci of the field of biogeography. While multiple explanations for transcontinental disjunctions have been proposed, little is still known about the relative importance of intrinsic and extrinsic traits for the diversification dynamics of disjunct taxa. Here, we study the evolutionary history of the genus Picris L. (Compositae), a great model for investigating the diversification dynamics of transoceanic bipolar disjunct organisms. Ancestral state reconstructions indicate that the most recent common ancestor (MRCA) of Picris was a semelparous and heterocarpic herb that lived in unpredictable environments of North Africa and West Asia. Diversification analyses suggest a significant shift in speciation ca. 1 million years ago, likely associated with the onset of the mid-Pleistocene revolution. Longevity characters are correlated with the evolution of particular fruit types and with environmental conditions. Heterocarpic species are mostly semelparous herbs strongly linked with unpredictable habitats, while homocarpic taxa are mostly iteroparous plants occurring in predictable environments. Binary-state speciation and extinction analyses suggest that homocarpy, iteroparity, and habitats predictability accelerate diversification. Although the combination of homocarpy and iteroparity evolved in several lineages, only members of the P. hieracioides group were able to colonise Eurasia and expand to Australia by transoceanic dispersal. Those findings indicate that large-scale colonisation events depend on a complex interplay of intrinsic and extrinsic factors.
- MeSH
- Asteraceae klasifikace MeSH
- Bayesova věta MeSH
- biodiverzita * MeSH
- biologické modely MeSH
- fenotyp MeSH
- fylogeneze MeSH
- fylogeografie MeSH
- kvantitativní znak dědičný MeSH
- podnebí * MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
- Geografické názvy
- Asie MeSH
- Austrálie MeSH
- severní Afrika MeSH