Tick-borne encephalitis virus (TBEV), the causative agent of tick-borne encephalitis (TBE), is a medically important flavivirus endemic to the European-Asian continent. Although more than 12,000 clinical cases are reported annually worldwide, there is no anti-TBEV therapy available to treat patients with TBE. Porphyrins are macrocyclic molecules consisting of a planar tetrapyrrolic ring that can coordinate a metal cation. In this study, we investigated the cytotoxicity and anti-TBEV activity of a large series of alkyl- or (het)aryl-substituted porphyrins, metalloporphyrins, and chlorins and characterized their molecular interactions with the viral envelope in detail. Our structure-activity relationship study showed that the tetrapyrrole ring is an essential structural element for anti-TBEV activity, but that the presence of different structurally distinct side chains with different lengths, charges, and rigidity or metal cation coordination can significantly alter the antiviral potency of porphyrin scaffolds. Porphyrins were demonstrated to interact with the TBEV lipid membrane and envelope protein E, disrupt the TBEV envelope and inhibit the TBEV entry/fusion machinery. The crucial mechanism of the anti-TBEV activity of porphyrins is based on photosensitization and the formation of highly reactive singlet oxygen. In addition to blocking viral entry and fusion, porphyrins were also observed to interact with RNA oligonucleotides derived from TBEV genomic RNA, indicating that these compounds could target multiple viral/cellular structures. Furthermore, immunization of mice with porphyrin-inactivated TBEV resulted in the formation of TBEV-neutralizing antibodies and protected the mice from TBEV infection. Porphyrins can thus be used to inactivate TBEV while retaining the immunogenic properties of the virus and could be useful for producing new inactivated TBEV vaccines.
- MeSH
- antivirové látky farmakologie terapeutické užití MeSH
- internalizace viru MeSH
- kationty terapeutické užití MeSH
- klíšťová encefalitida * MeSH
- lidé MeSH
- myši MeSH
- porfyriny * farmakologie terapeutické užití MeSH
- protilátky virové terapeutické užití MeSH
- RNA MeSH
- virový obal MeSH
- viry klíšťové encefalitidy * genetika MeSH
- zvířata MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
- myši MeSH
- zvířata MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
We have identified seven putative guanine quadruplexes (G4) in the RNA genome of tick-borne encephalitis virus (TBEV), a flavivirus causing thousands of human infections and numerous deaths every year. The formation of G4s was confirmed by biophysical methods on synthetic oligonucleotides derived from the predicted TBEV sequences. TBEV-5, located at the NS4b/NS5 boundary and conserved among all known flaviviruses, was tested along with its mutated variants for interactions with a panel of known G4 ligands, for the ability to affect RNA synthesis by the flaviviral RNA-dependent RNA polymerase (RdRp) and for effects on TBEV replication fitness in cells. G4-stabilizing TBEV-5 mutations strongly inhibited RdRp RNA synthesis and exhibited substantially reduced replication fitness, different plaque morphology and increased sensitivity to G4-binding ligands in cell-based systems. In contrast, strongly destabilizing TBEV-5 G4 mutations caused rapid reversion to the wild-type genotype. Our results suggest that there is a threshold of stability for G4 sequences in the TBEV genome, with any deviation resulting in either dramatic changes in viral phenotype or a rapid return to this optimal level of G4 stability. The data indicate that G4s are critical elements for efficient TBEV replication and are suitable targets to tackle TBEV infection.
- MeSH
- antivirové látky * farmakologie terapeutické užití MeSH
- G-kvadruplexy * MeSH
- klíšťová encefalitida farmakoterapie genetika MeSH
- lidé MeSH
- ligandy MeSH
- RNA virová genetika MeSH
- RNA-dependentní RNA-polymerasa genetika MeSH
- viry klíšťové encefalitidy * účinky léků genetika MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 (SARS-CoV-2) is a causative agent of the pandemic coronavirus disease 2019 (COVID-19), which has resulted in over two million deaths worldwide to date. Diphyllin and diphyllinosides are known as natural blockers of cellular vacuolar ATPases, and so can act as inhibitors of the pH-dependent fusion of viral envelopes with host cell endosomal membranes. Such pH-dependent fusion is a critical early step during the SARS-CoV-2 replication cycle. Accordingly, the anti-SARS-CoV-2 profiles and cytotoxicities of diphyllin, diphyllinoside cleistanthin B, and two structurally related compounds, helioxanthin 8-1 and helioxanthin 5-4-2, are evaluated here using in vitro cell-based assay systems. Neither helioxanthin exhibits any obvious anti-SARS-CoV-2 effects in vitro. By contrast diphyllin and cleistanthin B do exhibit anti-SARS-CoV-2 effects in Vero cells, with respective 50% effective concentrations (EC50) values of 1.92 and 6.51 μM. Diphyllin displays anti-SARS-CoV-2 effect also in colorectal adenocarcinoma (CaCo-2) cells. Moreover, when diphyllin is added at various times post infection, a significant decrease in viral titer is observed in SARS-CoV-2-infected Vero cells, even at high viral multiplicities of infection. Importantly, neither diphyllin nor cleistanthin B are found cytotoxic to Vero cells in concentrations up to 100 μM. However, the cytotoxic effect of diphyllin is more pronounced in Vero E6 and CaCo-2 cells. Overall, our data demonstrate that diphyllin and diphyllin analogues might be perfected as anti-SARS-CoV-2 agents in future preclinical studies, most especially if nanomedicine approaches may be invoked to optimize functional drug delivery to virus infected cells.
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH