Cílem práce je prezentovat případ pacienta, u kterého se rozvinula oboustranná kalcifikace hydrofilní nitrooční čočky (NOČ) Lentis M+ LS-313 MF30 (Oculentis). Vzhledem k negativnímu vlivu na zrakové funkce byla nutná explantace a výměna umělé čočky na obou očích. Kazuistika: Přehledem dostupné literatury byla shrnuta diagnostika, aktuální vyšetřovací metody a možnosti chirurgického řešení kalcifikace hydrofilní čočky Lentis M+ LS-313 MF30 (Oculentis). Konkrétní řešení je popsáno v kazuistice pacienta, u něhož se kalcifikace obou čoček rozvíjela 6 let po implantaci NOČ. V roce 2015 76letý muž podstoupil na našem pracovišti nekomplikovanou operaci šedého zákalu obou očí s implantací umělé nitrooční čočky do pouzdra. V září 2021 byl na doporučení spádového očního lékaře na naší ambulanci vyšetřen pro snížení zrakové ostrosti a změny materiálu umělé NOČ patrné při klinickém vyšetření. Dominantní bylo rozmazané vidění. Diagnóza opacifikace nitrooční čočky byla potvrzena a dokumentována pomocí Scheimpflugovy kamery (OCULUS Pentacam HR) a předněsegmentového OCT (Optovue, Avanti RTVue XR). Pacient byl indikován k explantaci a výměně zkalené nitrooční čočky na levém a následně i na pravém oku. K reimplantaci byl použitý konstrukčně stejný typ NOČ s dobrým funkčním výsledkem. Závěr: Od roku 2010 mají implantace multifokálních čoček celosvětově vzestupný trend. Také zmíněný typ NOČ byl použit v tisících implantací. Lze tak v dalších letech očekávat řadu dalších explantací. Optimálním řešením je korektní výměna kalcifikované NOČ za stejnou konstrukci z bezpečnějšího hydrofobního materiálu.
The aim of the thesis is to present the case of a patient in whom bilateral calcification of the hydrophilic intraocular lens (IOL) Lentis M+ LS-313 MF30 (Oculentis) has developed. Due to the negative effect on visual functions, explantation and replacement of the artificial lens was necessary in both eyes. Case Report: An overview of the available literature summarized the diagnostics, current examination methods and possibilities of the surgical solution of calcification of the bifocal hydrophilic lens Lentis M+ LS-313 MF30 (Oculentis). The specific solution is described in a case report of a patient in whom calcification of both lenses developed 6 years after implantation of the IOL. In 2015, the patient underwent uncomplicated cataract surgery of both eyes with the implantation of an artificial intraocular lens into the capsule. In September 2021, an 82-year-old man was examined at our outpatient clinic for deterioration of visual acuity and changes in the material of the artificial IOL which were perceptible during a clinical examination, on the recommendation of a local ophthalmologist. Blurred vision predominated. A diagnosis of intraocular lens opacification was confirmed and documented using a Scheimpflug camera (OCULUS Pentacam HR) and anterior OCT (Avanti RTVue XR Optovue,). The patient was indicated for explantation and replacement of the opacified intraocular lens in the left and subsequently in the right eye- The same type of IOL was used for reimplantation with good functional results. Conclusion: Since 2010, multifocal lens implantation has been on an upward trend worldwide. This type of MF IOL has also been used in thousands of implantations. A number of other explantations can be expected in the coming years. The optimal solution is the correct replacement of the calcified IOL with the same construction made of safer hydrophobic material.
- Klíčová slova
- hydrofilní nitrooční čočky,
- MeSH
- implantace nitrooční čočky klasifikace metody ošetřování MeSH
- kalcinóza * komplikace patologie MeSH
- katarakta komplikace terapie MeSH
- lidé MeSH
- nitrooční čočky * klasifikace MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- zkalení zadního pouzdra čočky diagnóza patologie MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- Publikační typ
- kazuistiky MeSH
Cíl: Cílem práce bylo vyhodnocení klinických výsledků implantace torické nitrooční čočky Acrysof IQ Toric SN6AT3_8 (Alcon Laboratories, Inc., Fort Worth, TX, USA) včetně zhodnocení její rotační stability. Materiál a metodika: Do retrospektivní studie jsme zařadili 30 očí 16 pacientů (4 muže, 12 žen; průměrný věk 68 let) s hodnotou pravidelného rohovkového astigmatismu od -1,5 do -4,0 Dcyl. Všichni pacienti podstoupili nekomplikovanou operaci katarakty s implantací torické nitrooční čočky (TIOL) na Oční klinice LF UP a FN Olomouc během roku 2020. Kontrolní vyšetření proběhlo v rozmezí 3–6 měsíců po operaci katarakty. Sledovali jsme výslednou nekorigovanou zrakovou ostrost do dálky (UDVA), pooperační refrakci, rotační stabilitu implantované čočky a subjektivní spokojenost pacientů. Výsledky: Průměrná hodnota předoperačního rohovkového astigmatismu byla -2,41 ±0,67 Dcyl. UDVA se zlepšila z průměrné hodnoty 0,45 ±0,25 (vyjádřeno v decimálních hodnotách Snellenových optotypů) na hodnotu 0,91 ±0,16. Hodnota sférického ekvivalentu 0,41 ±2,92 se po operaci zlepšila na -0,11 ±0,27. Průměrná hodnota reziduálního pooperačního astigmatismu byla -0,52 ±0,49 Dcyl. Průměrná odchylka od plánované osy byla 4,87 ±4,75. Subjektivní spokojenost hodnotili pacienti ve škále známek 1–5, průměrná známka byla 1,5. Závěr: Implantace TIOL představuje u pacientů s rohovkovým astigmatismem a kataraktou bezpečné a efektivní řešení. Naše výsledky dokládají zlepšení UDVA, rotační stabilitu TIOL a subjektivní spokojenost pacientů s výsledkem operace.
Purpose: The aim of the study was to evaluate the clinical results of the implantation of the toric intraocular lens Acrysof IQ Toric SN6AT3_8 (Alcon Laboratories, Inc., Fort Worth, TX, USA), including an evaluation of its rotational stability. Material and methods: 30 eyes of 16 patients (4 males, 12 females; mean age 68 years) with regular corneal astigmatism ranging from -1.5 to -4.0 Dcyl were included in this retrospective study. All the patients underwent uncomplicated cataract surgery with the implantation of a toric intraocular lens (TIOL) at the Department of Ophthalmology of the Faculty of Medicine and Dentistry of Palacký University in Olomouc and University Hospital Olomouc during the course of 2020. Follow-up examinations were performed 3–6 months after cataract surgery. We monitored the resulting uncorrected distance visual acuity (UDVA), postoperative refraction, rotational stability of the implanted lens and subjective patient satisfaction. Results: mean preoperative corneal astigmatism was -2.41 ±0.67 Dcyl. UDVA improved from a mean value of 0.45 ±0.25 (expressed in decimal Snellen optotype values) to 0.91 ±0.16. The spherical equivalent value of 0.41 ±2.92 improved to -0.11 ±0.27 postoperatively. The mean deviation from the planned axis was 4.87 ±4.75. Subjective satisfaction was rated by patients on a scale of 1–5, with a mean score of 1.5. Conclusion: TIOL implantation is a safe and effective solution for patients with corneal astigmatism and cataract. Our results demonstrate improved UDVA, rotational stability of the TIOL and subjective patient satisfaction with the outcome of the surgery.
- MeSH
- astigmatismus diagnóza etiologie prevence a kontrola MeSH
- implantace nitrooční čočky * klasifikace metody statistika a číselné údaje MeSH
- katarakta terapie MeSH
- lidé MeSH
- retrospektivní studie MeSH
- spokojenost pacientů MeSH
- výsledek terapie MeSH
- zrakové testy klasifikace metody přístrojové vybavení MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- práce podpořená grantem MeSH
- MeSH
- extrakce katarakty metody MeSH
- katarakta * diagnóza etiologie MeSH
- lidé MeSH
- rizikové faktory MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
Výsledky: Od 9/2007 do 1/2017 jsme na našem oddělení provedli 228 operací RFITTH u 217 pacientů. V souboru bylo 134 mužů a 94 žen, průměrný věk v souboru byl 51 let. Ve stadiu III bylo provedeno 107 operací. Ve stadiu IV bylo provedeno 121 operací. Komplikace pooperační fisury se vyskytly u 20 pacientů (8,7 %). Trombotizovaný uzel u 6 pacientů (2,6 %). Hyperspasmus svěračů u 9 pacientů (3,9 %). Prolaps konečníku se objevil u 4 pacientů (1,7 %). Recidivy: v souboru pacientů bylo provedeno 10 reoperací pomocí RFITTH u 9 pacientů (3,9 %). Závěr: Metoda je bezpečnou miniinvazivní variantou léčby vyšších stadií hemoroidální nemoci.
Introduction: Bipolar radiofrequency-induced thermotherapy of advanced stage haemorrhoid disease has been used successfully at the EUC Clinic in Zlin for ten years. Method: RFITTH is bipolar radiofrequency-induced thermotherapy of haemorrhoidal diseases. High frequency electric current causes thermal coagulation of tissue. The procedure results in the elimination or significant reduction of prolapse and bleeding of hemorrhoids. Results: 228 RFITTH procedures were performed in 217 patients at the Department of Surgery at the Atlas Hospital from 9/2007 to 1/2017. The group consisted of 134 men and 94 women, the average age was 51 years. 107 operations were performed in stage III and 121 in stage IV. Complications of the procedure involved postoperative fissure occurring in 20 patients (8.7 %). Thrombotic haemorrhoid developed in 6 patients (2.6 %), hyperspasm of the sphincters in 9 patients (3.9 %). Prolapse of the rectal mucosa was diagnosed in 4 patients (1.7 %). The disease recurred in 9 patients and 10 reoperations were performed (3.9 %). Conclusion: The method is a safe miniinvasive therapeutic option for advanced stage haemorrhoidal disease.
Východiska: Uveální melanom je velmi vzácným nádorem, který asi v polovině případů metastazuje. V případě rozvoje metastatického onemocnění je jeho prognóza krajně nepříznivá a medián přežití nepřesahuje 6 měsíců. Možnosti účinné léčby byly doposud velmi limitované. Tebentafusp je bispecifickým fúzním proteinem, který jako první prokázal účinnost u uveálního melanomu. Případ: Pacientka odeslaná pro suspektní melanom levého oka byla dříve léčena pro Hodgkinovu nemoc. Primárně byl nádor ošetřen radiochirurgicky s radioterapií drobného ložiska obratlového těla. Následně však pacientka musela podstoupit enukleaci bulbu s nálezem rozsáhlého tumoru pT4b. PET/CT prokázala metastázy skeletu a jater, zároveň byl prokázán haplotyp A*02: 01. Pacientka absolvovala radioterapii sterna a následně – po schválení léku na základě žádosti na §16 – zahájila léčbu preparátem tebentafusp. Lék byl v prvních třech dávkách podáván za hospitalizace s nutností léčby cytokine release syndromu kortikosteroidy. Následně probíhala aplikace týdně ambulantní formou bez komplikací krom tranzitorní elevace transamináz. První restaging CT po 3 měsících prokázala stabilní nemoc, zatímco druhé restaging CT prokázala novou osteolytickou lézi ve výběžku Th11. Z důvodu progrese byla léčba tebentafuspem po 6 měsících ukončena. Ložisko bohužel nebylo možno ošetřit radioterapií. Po 2 měsících byla pacientka urgentně hospitalizována pro pravostrannou hemiplegii a MR prokázala prokrvácené metastatické ložisko v mozkovém kmeni. Závěr: V této kazuistice popisujeme případ první pacientky léčené tímto lékem v ČR.
Background: Uveal melanoma is a rare cancer, in which metastases occur in approximately one half of cases. In metastatic disease, the prognosis is unfavorable and the median of survival does not exceed 6 months. Effective treatment options were very limited up to date. Tebentafusp is a bispecific fusion protein, which as the first drug proved efficacy in uveal melanoma. Case: The patient was referred for suspected uveal melanoma of the left eye. She was treated for Hodgkin’s disease in the past. Primarily, the tumor was treated by radiosurgery with radiotherapy of a small lesion of the vertebral body. However, later the patient had to undergo bulbus enucleation with confirmation of a large tumor category pT4b. PET/CT revealed metastases of the bones and the liver; simultaneously, haplotype A*02: 01 was confirmed. The patient underwent radiotherapy of the sternum and later, after confirmation of payment from the health insurance company, she started treatment with tebentafusp. The first three doses were administered during admission to the hospital, with a need to treat cytokine release syndrome by corticosteroids. Later, the administration was performed in an out-patient regimen, without complications, except for a transient elevation of transaminases. The first CT restaging confirmed stable disease; however, the second restaging confirmed a new osteolytic lesion in the processus of Th11. Because of progression, the treatment with tebentafusp was withdrawn after 6 months. Unfortunately, the lesion could not be treated by radiotherapy. Two months later, the patient was urgently admitted to the hospital because of right-sided hemiplegia; MRI revealed bleeding metastatic lesion in the brain stem. Conclusion: In this case report, we present the case of the first patient treated with this drug in the Czech Republic.
- Klíčová slova
- tebentafusp,
- MeSH
- enukleace oka MeSH
- fatální výsledek MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- metastázy nádorů diagnostické zobrazování radioterapie MeSH
- nádory uvey * diagnostické zobrazování komplikace patologie terapie MeSH
- PET/CT MeSH
- progrese nemoci MeSH
- rekombinantní fúzní proteiny * aplikace a dávkování ekonomika škodlivé účinky MeSH
- sekundární malignity diagnostické zobrazování terapie MeSH
- syndrom uvolnění cytokinů chemicky indukované farmakoterapie MeSH
- terapie neúspěšná MeSH
- ultrasonografie MeSH
- Check Tag
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- kazuistiky MeSH
PURPOSE: To compare 3 capsulotomy centration methods. SETTING: Private clinic, Zlin, Czech Republic. DESIGN: Prospective, consecutive case series. METHODS: 180 eyes undergoing cataract surgery had anterior capsule staining with microfiltered 0.4% trypan blue solution before selective laser capsulotomy. The first 60 eyes (Group 1) had mydriatic dilated pupil centered capsulotomies. The next 60 eyes (Group 2) were centered on the trypan blue central landmark (TCL). The final 60 capsulotomies (Group 3) were centered on the patient fixated coaxial Purkinje reflex (CPR). Measurements between key anatomical landmarks and the TCL, CPR capsulotomies, and implanted intraocular lens (IOL) center were made. RESULTS: The TCL, observed in >94% of eyes in the study, coincided with the CPR with a displacement of <0.1 ± 0.1 mm. Group 1 capsulotomies were noticeably decentered on the IOLs by 0.3 ± 0.2 mm. The Group 2 symmetrical IOL relationship was maintained with a decentration of 0.15 ± 0.1 mm. Group 3 had a similar decentration with the IOLs with 0.15 ± 0.1 mm. Verification with IOLMaster 700 data and CALLISTO Eye System showed that the CPR and the TCL were coincident with the measured visual axis. CONCLUSIONS: The clearly visible TCL served as an alternate landmark to the patient fixated CPR, and being on the anterior capsule was not sensitive to tilt. Further patient compliance was not required. Both were superior to dilated pupil centration, to achieve symmetric IOL coverage. This has application for both capsulotomies and capsulorhexes.
- MeSH
- anatomická značka MeSH
- barvicí látky * aplikace a dávkování MeSH
- capsulorhexis * metody MeSH
- fakoemulzifikace * MeSH
- implantace nitrooční čočky MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- pouzdro oční čočky chirurgie MeSH
- přední pouzdro oční čočky chirurgie MeSH
- prospektivní studie MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- trypanová modř * MeSH
- Check Tag
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
- srovnávací studie MeSH
- MeSH
- kontraindikace léčebného výkonu MeSH
- lidé MeSH
- oftalmologické chirurgické výkony * ekonomika metody MeSH
- pooperační období MeSH
- refrakční chirurgické výkony * ekonomika metody MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
- Publikační typ
- rozhovory MeSH
Cíl: Porovnání objektivní kvality vidění u pacientů podstupujících fakoemulzifikaci s oboustrannou implantací segmentované multifokální nitrooční čočky (SMIOL). Metody: Do retro-prospektivní studie bylo zařazeno 110 očí (55 pacientů), kteří podstoupili operaci katarakty s bilaterální implantací SMIOL. Pacienti byli rozděleni dle typu implantované nitrooční čočky do skupiny 1 (SBL-2, 62 očí) a skupiny 2 (SBL-3, 48 očí). Pooperačně byla měřena a hodnocena monokulární i binokulární nekorigovaná zraková ostrost do dálky (UCDVA), korigovaná zraková ostrost do dálky (BCDVA), nekorigovaná zraková ostrost na střední vzdálenost (UCIVA, při 66 cm), nekorigovaná zraková ostrost na blízko (UCNVA, při 40 cm), korigovaná zraková ostrost na blízko (BCNVA) a defokusační křivka. Sledovací období činilo 6 měsíců. Výsledky: Průměrná hodnota UCDVA ve skupině 1 (SBL-2) byla 0,10 ±0,15 LogMAR monokulárně, 0,01 ±0,10 LogMAR binokulárně a ve skupině 2 (SBL-3) byla 0,02 ±0,11 LogMAR monokulárně a -0,07 ±0,09 LogMAR binokulárně. Defokusační křivky ukázaly, že skupina SBL-3 dosahovala při vergenci -1,50 D odpovídající 66 cm (střední vzdálenost) lepších hodnot než čočka SBL-2, a to průměrně 0,03 ±0,11 LogMAR, zatímco SBL-2 0,12 ±0,14 LogMAR (p = 0,01). Vergenci -2,50 D charakterizující vidění na blízko (40 cm) dosáhla čočka SBL-2 v naší studii 0,33 ±0,15 LogMAR a čočka SBL-3 0,00 ±0,11 LogMAR (p = 0,00). Závěr: Obě SMIOL poskytovaly 6 měsíců po operaci velmi dobré vidění na všechny testované vzdálenosti. Čočka SBL-2 vykazovala lepší výsledky v UCIVA, zatímco čočka SBL-3 vynikala v UCDVA a UCNVA.
Purpose: To compare objective quality of vision in patients undergoing phacoemulsification with implantation of a bilateral segmented multifocal intraocular lens (SMIOL). Methods: A retro-prospective study included 110 eyes of 55 patients who underwent cataract surgery with bilateral SMIOL implantation. Patients were divided according to the type of implanted intraocular lens into group 1 (SBL-2, 62 eyes) and group 2 (SBL-3, 48 eyes). Postoperatively, monocular and binocular uncorrected distance visual acuity (UCDVA), corrected distance visual acuity (BCDVA), uncorrected intermediate visual acuity (UCIVA, at 66 cm), uncorrected near visual acuity (UCNVA, at 40 cm), corrected near visual acuity (BCNVA) and defocus curve were measured and evaluated. The follow-up period was 6 months. Results: Mean UCDVA in group 1 (SBL-2) was 0.010 ±0.15 LogMAR monocularly, 0.01 ±0.10 LogMAR binocularly, and in group 2 (SBL-3) was 0.02 ±0.11 LogMAR monocularly and -0.07 ±0.09 LogMAR binocularly. Binocular defocus curves showed that the SBL-3 group performed better than the SBL-2 lens at a vergence of -1.50 D corresponding to 66 cm (center distance), averaging 0.03 ±0.11 LogMAR, while the SBL-2 group averaged 0.12 ±0.14 LogMAR (p = 0.01). The -2.50 D vergence characterizing near vision (40 cm) was achieved by the SBL-2 lens in our study at 0.33 ±0.15 LogMAR and by the SBL-3 lens at 0.00 ±0.11 LogMAR (p = 0.00). Conclusion: Both SMIOLs provided very good vision at all tested distances 6 months postoperatively. The SBL-2 lens performed better in UCIVA, while the SBL-3 lens excelled in UCDVA and UCNVA.
Cíl: Cílem práce je retrospektivně zhodnotit anatomickou úspěšnost a funkční výsledky 25G+ PPV v řešení nově diagnostikovaného rhegmatogenního odchlípení sítnice (ROS). Materiál a Metody: Soubor tvoří 152 očí 152 pacientů, z toho 71 (47 %) mužů, průměrného věku 54 let operovaných jedním chirurgem pro ROS na Oční klinice FN a LF MU Brno od 1. 7. 2019 do 4. 5. 2021 technikou 25G+ PPV. U 7 pacientů byla provedena 25G+ PPV s našitím preekvatoriální cerkláže. V anamnéze pacientů bylo přípustné tupé poranění oka a nekomplikovaná operace šedého zákalu s implantací zadněkomorové nitrooční čočky. Příčinou ROS byla/y retinální trhlina/y bez ohledu na jejich počet a lokalizaci. Transparentnost předního segmentu oka umožňovala spolehlivou vizualizaci zadního segmentu. Přípustná byla předoperační proliferativní vitreoretinopatie (PVR) stupně A-D2.Vyloučeni byli pacienti, s pronikajícím očním poraněním v anamnéze. Pooperační nálezy a funkční výsledky pacientů byly hodnoceny s odstupem 1–3 měsíců po PPV. Operace byla anatomicky úspěšná, pokud byla sítnice přiložená v plném rozsahu. U každého pacienta byla hodnocena výsledná zraková ostrost (ZO). Vyšetření ZO bylo prováděno na Snellenově optotypu naturálně, s vlastní brýlovou korekcí anebo s korekcí dle aktuálních hodnot na autorefraktometru. Pro číselné vyjádření dosažených výsledků byl použit aritmetický průměr a numerické hodnoty byly rovněž vyjádřeny v procentech. Protože nebyly vzájemně porovnávány různé skupiny, nebylo nutno k analýze výsledků použít žádný statistický test. Výsledky: U 150 (98,7 %) ze 152 pacientů souboru jsme dosáhli přiložení sítnice v celém rozsahu, u 2 (1,3 %) pacientů zůstala sítnice odchlípená a konstatovali jsme anatomický neúspěch léčby. 50 (33 %) pacientů dosáhlo ZO ≥ 4/8. Závěr: U 133 (87,5 %) pacientů konstatujeme dosažení anatomického úspěchu již bez přítomnosti nitrooční tamponády v operovaném oku. Tyto pacienty lze považovat za zcela vyléčené. 25G+ PPV potvrdila svůj přínos pro řešení ROS.
Aim: The aim of the study is to retrospectively evaluate the anatomical success rate and functional results of 25G+ PPV in the treatment of newly diagnosed rhegmatogenous retinal detachment (RRD). Material and Methods: The set consists of 152 eyes of 152 patients, of which 71 (47%) were men, average age 54 years, operated on by one surgeon for RRD at the Eye Clinic of the University Hospital and Medical Faculty of Masaryk University Brno from 1.7.2019 to 4.5.2021 using the 25G+ PPV technique. 25G+ PPV with pre-equatorial cerclage was performed on 7 patients. The patients' anamnesis included blunt ocular trauma and uncomplicated cataract surgery with implantation of a posterior chamber intraocular lens. The cause of RRD was retinal tear/s, regardless of their number and location. The transparency of the anterior segment of the eye enabled reliable visualization of the posterior segment. Preoperative proliferative vitreoretinopathy (PVR) grade A-D2 was admissible. Patients with a history of penetrating ocular trauma were excluded. The postoperative findings and functional outcomes of the patients were evaluated 1–3 months after PPV. The operation was anatomically successful if the retina was fully attached. Final visual acuity (VA) was evaluated for each patient. The final visual acuity examination was carried out typically on a Snellen optotype, either without correction, with the patient’s own spectacle correction or with correction according to the current values on the autorefractometer. The arithmetic average was used for the numerical expression of the attained results, and the numerical values were also expressed in percentages. Since the different groups were not compared with each other, no statistical test was necessary to analyze the results. Results: In 150 (98.7%) of the 152 patients in the group, we achieved complete retinal reattachment, in 2 (1.3%) patients the retina remained detached, and we recorded anatomical failure of the treatment. Fifty (33%) patients achieved VA ≥ 4/8. Conclusion: In 133 (87.5%) patients, we are able to state anatomical success even without the presence of intraocular tamponade in the operated eye. These patients can be considered completely cured. 25G+ PPV has demonstrated its contribution to resolving RRD.
- MeSH
- dospělí MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- odchlípení sítnice * chirurgie MeSH
- perforace sítnice MeSH
- senioři MeSH
- statistika jako téma MeSH
- vitrektomie * metody statistika a číselné údaje MeSH
- zraková ostrost MeSH
- Check Tag
- dospělí MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- senioři MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- klinická studie MeSH