The organochlorine pesticides (OCPs) have raised concerns about being persistent and toxic to the environment. Phytoremediation techniques show promise for the revitalization of polluted soils. The current study focused on optimizing the phytoremediation potential of Miscanthus sinensis And. (M. sinensis), second-generation energy crop, by exploring two soil amendments: Tween 20 and activated carbon (AC). The results showed that when M. sinensis grew in OCP-polluted soil without amendments to it, the wide range of compounds, i.e., α-HCH, β-HCH, γ-HCH, 2.4-DDD, 4.4-DDE, 4.4-DDD, 4.4-DDT, aldrin, dieldrin, and endrin, was accumulated by the plant. The introduction of soil amendments improved the growth parameters of M. sinensis. The adding of Tween 20 enhanced the absorption and transmigration to aboveground biomass for some OCPs; i.e., for γ-HCH, the increase was by 1.2, for 4.4-DDE by 8.7 times; this effect was due to the reduction of the hydrophobicity which made pesticides more bioavailable for the plant. The adding of AC reduced OCPs absorption by plants, consequently, for γ-HCH by 2.1 times, 4.4-DDD by 20.5 times, 4.4-DDE by 1.4 times, 4.4-DDT by 8 times, α-HCH was not adsorbed at all, and decreased the translocation to the aboveground biomass: for 4.4-DDD by 31 times, 4.4-DDE by 2.8 times, and γ-HCH by 2 times; this effect was due to the decrease in the bioavailability of pesticides. Overall, the amendment of OCP-polluted soil by Tween 20 speeds the remediation process, and incorporation of AC permitted to produce the relatively clean biomass for energy.
Compacted bentonites are one of the best sealing and backfilling clays considered for use in Deep Geological Repositories of radioactive wastes. However, an in-depth understanding of their behavior after placement in the repository is required, including if the activity of indigenous microorganisms affects safety conditions. Here we provide an optimized phenol:chloroform based protocol that facilitates higher DNA-yields when other methods failed. To demonstrate the efficiency of this method, DNA was extracted from acetate-treated bentonites compacted at 1.5 and 1.7 g/cm3 densities after 24 months anoxic incubation. Among the 16S rRNA gene sequences identified, those most similar to taxa mediating biogeochemical sulfur cycling included sulfur oxidizing (e.g., Thiobacillus, and Sulfurimonas) and sulfate reducing (e.g., Desulfuromonas and Desulfosporosinus) bacteria. In addition, iron-cycling populations included iron oxidizing (e.g., Thiobacillus and Rhodobacter) plus reducing taxa (e.g., Geobacillus). Genera described for their capacity to utilize acetate as a carbon source were also detected such as Delftia and Stenotrophomonas. Lastly, microscopic analyses revealed pores and cracks that could host nanobacteria or spores. This study highlights the potential role of microbial driven biogeochemical processes in compacted bentonites and the effect of high compaction on microbial diversity in Deep Geological Repositories.
Nanoscale zero-valent iron (nZVI) is recognized as a powerful tool for the remediation of groundwater contaminated by chlorinated ethenes (CEs). This long-term field study explored nZVI-driven degradation of CEs supported by electrokinetic (EK) treatment, which positively affects nZVI longevity and migration, and its impact on indigenous bacteria. In particular, the impact of combined nZVI-EK treatment on organohalide-respiring bacteria, ethenotrophs and methanotrophs (all capable of CE degradation) was assessed using molecular genetic markers detecting Dehalococcoides spp., Desulfitobacterium spp., the reductive dehalogenase genes vcrA and bvcA and ethenotroph and methanotroph functional genes. The remediation treatment resulted in a rapid decrease of the major pollutant cis-1,2-dichloroethene (cDCE) by 75% in the affected area, followed by an increase in CE degradation products methane, ethane and ethene. The newly established geochemical conditions in the treated aquifer not only promoted growth of organohalide-respiring bacteria but also allowed for the concurrent presence of vinyl chloride- and cDCE-oxidizing methanotrophs and (especially) ethenotrophs, which proliferated preferentially in the vicinity of an anode where low levels of oxygen were produced. The nZVI treatment resulted in a temporary negative impact on indigenous bacteria in the application well close to the cathode; but even there, the microbiome was restored within 15 days. The nZVI-EK treatment proved highly effective in reducing CE contamination and creating a suitable environment for subsequent biodegradation by changing groundwater conditions, promoting transport of nutrients and improving CE availability to soil and groundwater bacteria.
- MeSH
- biodegradace MeSH
- chemické látky znečišťující vodu * MeSH
- ethyleny MeSH
- podzemní voda * MeSH
- železo MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
As nanoremediation strategies for in-situ groundwater treatment extend beyond nanoiron-based applications to adsorption and oxidation, ecotoxicological evaluations of newly developed materials are required. The biological effects of four new materials with different iron (Fe) speciations ([i] FerMEG12 - pristine flake-like milled Fe(0) nanoparticles (nZVI), [ii] Carbo-Iron® - Fe(0)-nanoclusters containing activated carbon (AC) composite, [iii] Trap-Ox® Fe-BEA35 (Fe-zeolite) - Fe-doped zeolite, and [iv] Nano-Goethite - 'pure' FeOOH) were studied using the unicellular green alga Chlamydomonas sp. as a model test system. Algal growth rate, chlorophyll fluorescence, efficiency of photosystem II, membrane integrity and reactive oxygen species (ROS) generation were assessed following exposure to 10, 50 and 500 mg L-1 of the particles for 2 h and 24 h. The particles had a concentration-, material- and time-dependent effect on Chlamydomonas sp., with increased algal growth rate after 24 h. Conversely, significant intracellular ROS levels were detected after 2 h, with much lower levels after 24 h. All Fe-nanomaterials displayed similar Z-average sizes and zeta-potentials at 2 h and 24 h. Effects on Chlamydomonas sp. decreased in the order FerMEG12 > Carbo-Iron® > Fe-zeolite > Nano-Goethite. Ecotoxicological studies were challenged due to some particle properties, i.e. dark colour, effect of constituents and a tendency to agglomerate, especially at high concentrations. All particles exhibited potential to induce significant toxicity at high concentrations (500 mg L-1), though such concentrations would rapidly decrease to mg or µg L-1 in aquatic environments, levels harmless to Chlamydomonas sp. The presented findings contribute to the practical usage of particle-based nanoremediation in environmental restoration.
- MeSH
- adsorpce MeSH
- buněčná membrána účinky léků MeSH
- Chlamydomonas účinky léků růst a vývoj metabolismus MeSH
- dřevěné a živočišné uhlí chemie MeSH
- minerály chemie MeSH
- nanostruktury chemie MeSH
- oxidace-redukce MeSH
- podzemní voda MeSH
- reaktivní formy kyslíku metabolismus MeSH
- regenerace a remediace životního prostředí metody MeSH
- sloučeniny železa chemie MeSH
- železo chemie farmakologie MeSH
- zeolity chemie MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
Two types of nano-scale zero-valent iron (nZVI-B prepared by borohydride reduction and nZVI-T produced by thermal reduction of iron oxide nanoparticles in H2) and a micro-scale ZVI (mZVI) were compared for PCB degradation efficiency in water and soil. In addition, the ecotoxicity of nZVI-B and nZVI-T particles in treated water and soil was evaluated on bacteria, plants, earthworms, and ostracods. All types of nZVI and mZVI were highly efficient in degradation of PCBs in water, but had little degradation effect on PCBs in soil. Although nZVI-B had a significant negative impact on the organisms tested, treatment with nZVI-T showed no negative effect, probably due to surface passivation through controlled oxidation of the nanoparticles.
- MeSH
- Bacteria účinky léků MeSH
- korýši účinky léků MeSH
- látky znečišťující půdu toxicita MeSH
- nanočástice MeSH
- Oligochaeta účinky léků MeSH
- oxidace-redukce MeSH
- polychlorované bifenyly chemie MeSH
- půda chemie MeSH
- regenerace a remediace životního prostředí * MeSH
- železo chemie farmakologie MeSH
- zvířata MeSH
- Check Tag
- zvířata MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
Biomolecular and hydrochemical tools were used to evaluate natural attenuation of chlorinated ethenes in a Quaternary alluvial aquifer located close to a historical source of large-scale tetrachloroethylene (PCE) contamination. Distinct stratification of redox zones was observed, despite the aquifer's small thickness (2.8 m). The uppermost zone of the target aquifer was characterised by oxygen- and nitrate-reducing conditions, with mixed iron- to sulphate-reducing conditions dominant in the lower zone, along with indications of methanogenesis. Natural attenuation of PCE was strongly influenced by redox heterogeneity, while higher levels of PCE degradation coincided with iron- to sulphate reducing conditions. Next generation sequencing of the middle and/or lower zones identified anaerobic bacteria (Firmicutes, Chloroflexi, Actinobacteria and Bacteroidetes) associated with reductive dechlorination. The relative abundance of dechlorinators (Dehalococcoides mccartyi, Dehalobacter sp.) identified by real-time PCR in soil from the lower levels supports the hypothesis that there is a significant potential for reductive dechlorination of PCE. Local conditions were insufficiently reducing for rapid complete dechlorination of PCE to harmless ethene. For reliable assessment of natural attenuation, or when designing monitoring or remedial systems, vertical stratification of key biological and hydrochemical markers should be analysed as standard, even in shallow aquifers.
- MeSH
- biodegradace MeSH
- chemické látky znečišťující vodu analýza MeSH
- Chloroflexi MeSH
- ethyleny analýza MeSH
- halogenace MeSH
- monitorování životního prostředí * MeSH
- podzemní voda chemie MeSH
- tetrachlorethylen chemie MeSH
- vysoce účinné nukleotidové sekvenování MeSH
- železo analýza MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
Nanoremediation with iron (Fe) nanomaterials opens new doors for treating contaminated soil and groundwater, but is also accompanied by new potential risks as large quantities of engineered nanomaterials are introduced into the environment. In this study, we have assessed the ecotoxicity of four engineered Fe nanomaterials, specifically, Nano-Goethite, Trap-Ox Fe-zeolites, Carbo-Iron(®) and FerMEG12, developed within the European FP7 project NanoRem for sub-surface remediation towards a test battery consisting of eight ecotoxicity tests on bacteria (V. fisheri, E. coli), algae (P. subcapitata, Chlamydomonas sp.), crustaceans (D. magna), worms (E. fetida, L. variegatus) and plants (R. sativus, L. multiflorum). The tested materials are commercially available and include Fe oxide and nanoscale zero valent iron (nZVI), but also hybrid products with Fe loaded into a matrix. All but one material, a ball milled nZVI (FerMEG12), showed no toxicity in the test battery when tested in concentrations up to 100 mg/L, which is the cutoff for hazard labeling in chemicals regulation in Europe. However it should be noted that Fe nanomaterials proved challenging to test adequately due to their turbidity, aggregation and sedimentation behavior in aqueous media. This paper provides a number of recommendations concerning future testing of Fe nanomaterials and discusses environmental risk assessment considerations related to these.
- MeSH
- kovové nanočástice chemie toxicita MeSH
- monitorování životního prostředí metody MeSH
- regenerace a remediace životního prostředí * MeSH
- testy toxicity metody MeSH
- železo chemie toxicita MeSH
- zeolity MeSH
- znečištění životního prostředí MeSH
- zvířata MeSH
- Check Tag
- zvířata MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- Geografické názvy
- Evropa MeSH
Contamination by chloroethenes has a severe negative effect on both the environment and human health. This has prompted intensive remediation activity in recent years, along with research into the efficacy of natural microbial communities for degrading toxic chloroethenes into less harmful compounds. Microbial degradation of chloroethenes can take place either through anaerobic organohalide respiration, where chloroethenes serve as electron acceptors; anaerobic and aerobic metabolic degradation, where chloroethenes are used as electron donors; or anaerobic and aerobic co-metabolic degradation, with chloroethene degradation occurring as a by-product during microbial metabolism of other growth substrates, without energy or carbon benefit. Recent research has focused on optimising these natural processes to serve as effective bioremediation technologies, with particular emphasis on (a) the diversity and role of bacterial groups involved in dechlorination microbial processes, and (b) detection of bacterial enzymes and genes connected with dehalogenation activity. In this review, we summarise the different mechanisms of chloroethene bacterial degradation suitable for bioremediation and provide a list of dechlorinating bacteria. We also provide an up-to-date summary of primers available for detecting functional genes in anaerobic and aerobic bacteria degrading chloroethenes metabolically or co-metabolically.
Nano-scale zero-valent iron (nZVI) has been conceived for cost-efficient degradation of chlorinated pollutants in soil as an alternative to e.g permeable reactive barriers or excavation. Little is however known about its efficiency in degradation of the ubiquitous environmental pollutant DDT and its secondary effects on organisms. Here, two types of nZVI (type B made using precipitation with borohydride, and type T produced by gas phase reduction of iron oxides under H2) were compared for efficiency in degradation of DDT in water and in a historically (>45 years) contaminated soil (24 mg kg(-1) DDT). Further, the ecotoxicity of soil and water was tested on plants (barley and flax), earthworms (Eisenia fetida), ostracods (Heterocypris incongruens), and bacteria (Escherichia coli). Both types of nZVI effectively degraded DDT in water, but showed lower degradation of aged DDT in soil. Both types of nZVI had negative impact on the tested organisms, with nZVI-T giving least adverse effects. Negative effects were mostly due to oxidation of nZVI, resulting in O2 consumption and excess Fe(II) in water and soil.
- MeSH
- chemické látky znečišťující vodu chemie toxicita MeSH
- DDT chemie toxicita MeSH
- ekotoxikologie MeSH
- Escherichia coli účinky léků MeSH
- ječmen (rod) účinky léků MeSH
- korýši účinky léků MeSH
- kyslík metabolismus MeSH
- látky znečišťující půdu chemie toxicita MeSH
- len účinky léků MeSH
- Oligochaeta účinky léků MeSH
- půda MeSH
- regenerace a remediace životního prostředí MeSH
- železo chemie toxicita MeSH
- zvířata MeSH
- Check Tag
- zvířata MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
Application of Fenton's reagent and enhanced reductive dechlorination are currently the most common remediation strategies resulting in removal of chlorinated ethenes. In this study, the influence of such techniques on organohalide-respiring bacteria was assessed at a site contaminated by chlorinated ethenes using a wide spectrum of molecular genetic markers, including 16S rRNA gene of the organohalide-respiring bacteria Dehaloccocoides spp., Desulfitobacterium and Dehalobacter; reductive dehalogenase genes (vcrA, bvcA) responsible for dechlorination of vinyl chloride and sulphate-reducing and denitrifying bacteria. In-situ application of hydrogen peroxide to induce a Fenton-like reaction caused an instantaneous decline in all markers below detection limit. Two weeks after application, the bvcA gene and Desulfitobacterium relative abundance increased to levels significantly higher than those prior to application. No significant decrease in the concentration of a range of chlorinated ethenes was observed due to the low hydrogen peroxide dose used. A clear increase in marker levels was also observed following in-situ application of sodium lactate, which resulted in a seven-fold increase in Desulfitobacterium and a three-fold increase in Dehaloccocoides spp. after 70 days. An increase in the vcrA gene corresponded with increase in Dehaloccocoides spp. Analysis of selected markers clearly revealed a positive response of organohalide-respiring bacteria to biostimulation and unexpectedly fast recovery after the Fenton-like reaction.
- MeSH
- Bacteria metabolismus MeSH
- bakteriální RNA genetika MeSH
- biodegradace MeSH
- chemické látky znečišťující vodu metabolismus MeSH
- chlor metabolismus MeSH
- chlorované uhlovodíky metabolismus MeSH
- genetické markery genetika MeSH
- katalýza * MeSH
- natriumlaktát aplikace a dávkování metabolismus MeSH
- oxidace-redukce MeSH
- RNA ribozomální 16S genetika MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH