Cíl: Třídění pacientů záchranáři v přednemocniční péči by mohlo určit, kteří pacienti budou přímo transportováni do komplexního cerebrovaskulárního centra k provedení mechanické trombektomie. Aby třídění bylo úspěšné, zdravotničtí záchranáři musí být schopni identifikovat závažné neurologické postižení. Cílem naší studie bylo stanovit míru shody inter-rater reability mezi záchranáři a neurology - specialisty na CMP, při identifikaci těžké hemiparézy u pacientů s akutní CMP. Metodika: V prospektivní multicentrické studii bylo využito elektronické formy výuky u 225 záchranářů Zdravotnické záchranné služby tak, aby byli schopni rozlišit lehkou a těžkou hemiparézu. Ke stanovení míry shody mezi záchranáři a neurology - specialisty na CMP v hodnocení stupně závažnosti hemiparézy (National Institutes of Health Stroke Scale [NIHSS], body 5 a 6, skóre 0-2 [žádná nebo lehká] vs. 3-4 [těžká]) byl využit nevázaný index kappa;. Výsledky: Během 10 měsíců v roce 2016 bylo v přednemocniční neodkladné péči zdravotnickými záchranáři vyšetřeno na přítomnost hemiparézy 402 pacientů (průměrný věk 75 let), kteří byli současně ihned po přijetí do iktového centra vyšetřeni také neurology - specialisty na CMP. Celková shoda mezi záchranáři a neurology při hodnocení těžké hemiparézy nebo monoparézy byla mírná: kappa 0,43 (95% CI 0,36-0,50). Závěr: V hodnocení záchranářů v přednemocniční neodkladné péči byla zjištěna mírná reprodukovatelnost identifikace těžké hemiparézy u pacientů s akutní CMP. Před zavedením změn ve směrování na základě posouzení závažnosti neurologického deficitu je zapotřebí lepšího systému vzdělávání pro záchranáře.
Aim: Pre-hospital triage by paramedics could determine which patients qualify for direct transport to comprehensive stroke centres for mechanical thrombectomy. For triage to be successful, paramedics have to be able to identify major neurological impairments. The aim of our study was to determine inter-rater reliability between paramedics and stroke neurologists in identifying severe hemiparesis in acute stroke patients. Methods: In this prospective, multicentre study, 225 paramedics from Emergency Medical Services were taught via e-learning to distinguish between mild and severe hemiparesis. Inter-rater agreement between paramedics and stroke specialists in evaluating the degree of hemiparesis (National Institutes of Health Stroke Scale [NIHSS], items 5 and 6, scoring 0-2 [none or mild] vs. 3-4 [severe]) was assessed using the unweighted kappa; index. Results: Over the course of 10 months in 2016, 402 consecutive patients (average age 75 years) were evaluated for the presence of hemiparesis by paramedics during pre-hospital care and by stroke neurologists immediately after stroke centre admission. The total agreement between the paramedics and neurologists in their evaluations of severe hemiparesis or monoparesis was moderate: kappa; 0.43 (95% CI 0.36-0.50). Conclusion: We found moderate reproducibility of the identification of severe hemiparesis in acute stroke patients when assessed by paramedics in a pre-hospital setting. Better education for paramedics is needed before implementing a change in transport triage based on their assessment of severity of neurological deficit.