PURPOSE OF THE STUDY Our main objective was to evaluate the mortality and complications of patients following surgical treatment of hip fractures and to identify the associated risk factors for postoperative mortality. MATERIAL AND METHODS We retrospectively reviewed all patients over the age of 50 who underwent surgical treatment for femoral neck and peritrochanteric fractures at our institution in 2003 and 2013. Mortality was compared between subgroups classified by age, gender, fracture type, method of treatment. Correlation between mortality and postoperative complications, time to surgery, and blood transfusion need were evaluated. Chi-square was used for categorical variables and two-tailed student's t-test for continuous variables. Survival curves were compared by the log-rank test. Mortality rates were adjusted for patient age and compared to the mortality rates of Prague's population in the given years. RESULTS Altogether 425 patients were surgically treated for proximal femoral fracture in 2013, while 229 patients were treated in 2003. The overall 1-year mortality decreased by 10% over the study period (38% in 2003 and 28% in 2013), despite the higher average age in 2013. Survival was better in all subgroups broken down by diagnosis and method of treatment, statistically relevant in the subgroup of femoral neck fractures, notwithstanding the method of treatment and in the subgroup treated with total hip arthroplasty. The strongest prognostic factor for survival was the advanced age. The mortality rate rises significantly over the age of 75. The largest age group was between 85-89 years, with 1-year mortality rate of 32%. The annual mortality of the general population in Prague aged 85-89 years was 13% and has improved only by 1% in the decade. The reoperative rate was 4% and did not affect mortality. There was no significant relationship between mortality and complications or delay of surgery for up to 4 days. DISCUSSION The factors that might have contributed to better survival are the introduction of guidelines for hip fracture care to our unit, better prophylaxis of venous thromboembolism, improvement of surgical skills due to the growing volume of these cases, and a higher rate of discharges to aftercare units. CONCLUSIONS Mortality has significantly decreased between 2003 and 2013 (p < 0.001). We didn't find a correlation between mortality and delay of surgery up to 4 days. That means that a complicated operation such as hip arthroplasty could be postponed and operated in more comfortable conditions (in superaseptic OR) by orthopedic surgeons. Although we haven't identified any modifiable risk factor, we believe that the reasons for better survival are multifactorial as discussed. Key words: hip fracture, proximal femoral fracture, mortality, complications, time to surgery.
- MeSH
- fixace fraktur škodlivé účinky metody mortalita MeSH
- fraktury krčku femuru mortalita chirurgie MeSH
- fraktury kyčle mortalita chirurgie MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mortalita trendy MeSH
- náhrada kyčelního kloubu škodlivé účinky mortalita MeSH
- prognóza MeSH
- retrospektivní studie MeSH
- rizikové faktory MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- věkové faktory MeSH
- výsledek terapie MeSH
- Check Tag
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- Geografické názvy
- Česká republika epidemiologie MeSH
PURPOSE OF THE STUDY The study presents the monocentric retrospective study of a group of patients with malignant tumours around the knee, treated by a wide resection and a reconstruction with megaprosthesis due to infectious complications. Provided is a detailed analysis of each operative treatment due to the manifestation and process of periprostethic infection of the knee megaprosthesis and the use of external fixator during a two-stage revision. MATERIAL AND METHODS Between 01/1993 and 12/2013, a total of 67 cemented megaprostheses were assessed, with a detailed analysis of 12 patients with periprosthetic infection. The Kaplan-Meier method and MSTS for lower extremity clinical assessment were used and a range of motion was evaluated. RESULTS The endoprosthesis failed due to all kinds of complications (mechanical, biological, infection) in 27 (40.3%) patients. The estimated one-year survival rate from the surgery was 94%, the five-year survival rate was 72%, and the ten-year survival rate was 46%. Based on the statistical analysis of the implant survival due to infection, the one-year survival rate was 94%, the five-year survival rate was 75%, and the ten-year survival rate was 57%. Three patients were treated with radical surgical debridement. Five patients were treated with a two-stage revision with a cement spacer and external fixator, and three patients underwent nail fixation. Clinical values before and two years after the revision surgery for periprosthetic infection using MSTS were assessed. The mean of the difference of clinical values was 1.91 and the p value of paired t-test was 0.24, therefore there was no prove of the clinical result difference using MSTS before and after the revision surgery. DISCUSSION The acute radical debridement and lavage is preferred, if the surgery can be done up to three weeks after the first clinical signs of infection under the condition of good retention of the implant. In case of extensive infectious damage, when abscess, fistula and loosening of the implant are present and when the patient has a good oncological prognosis, we prefer a twostage revision with a cement spacer stabilized by an external fixator. In patients with mitigated infection or uncertain oncological prognosis we prefer a two-stage revision with the combination of a cement spacer and intramedullary nail fixation. CONCLUSIONS The study presents the results of operative treatment of periprosthetic infection of megaprosthesis and the modification of the two-stage replantation of infected MP with the use of external fixation for stabilisation of a non-articulated cement spacer allowing the patient to remain active during the time before the second stage. Key words: periprosthetic infection, megaprosthesis, bone tumour, external fixator, two-stage revision.
- MeSH
- analýza přežití MeSH
- debridement metody MeSH
- kolenní kloub mikrobiologie patologie chirurgie MeSH
- lidé MeSH
- nádory kostí mikrobiologie patologie chirurgie MeSH
- protézy kolene mikrobiologie MeSH
- reoperace MeSH
- retrospektivní studie MeSH
- selhání protézy MeSH
- totální endoprotéza kolene škodlivé účinky přístrojové vybavení metody MeSH
- vnitřní fixace fraktury metody MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
PURPOSE OF THE STUDY A saddle-shaped deformity of the femoral head has a poor prognosis due to rapid development of secondary changes. A new method of treatment by intra-articular anteromedial wedge reduction osteotomy (AWRO) of the femoral head may preserve the hip for the future. This study was designed to ascertain that this invasive technique was safe and effective and to confirm our hypothesis that AWRO significantly improved functional and radiological parameters of the hip joint. MATERIAL AND METHODS Patients who underwent AWRO between 2010 and 2013 were enrolled in this study. The indication criteria for the procedure included Stulberg grade V hips on AP radiographs, hinged abduction with pain, limping and a limited range of movement. Values of the Stulberg grading, capital diaphyseal index, caput-collum-diaphyseal angle and Harris hip score were recorded before and after surgery and the results were statistically evaluated using the paired t-test. The AWRO procedure was performed from the anterolateral approach after subperiosteal protection of the vessels had been ensured. The central necrotic part of the femoral head was removed, and the medial segment was mobilised and fixed to the intact lateral segment. Either a hip spica cast or bed-rest for six weeks was indicated. Full weight bearing was allowed at 3 months after surgery. RESULTS Twelve patients with an average follow-up of 55 months were evaluated. There were eight boys and four girls with an average age of 14 years at the time of surgery. The average Harris hip score improved from 54.52 before to 73.58 after surgery. The post-operative outcomes according to the Stulberg classification included one grade II hip, seven grade III hips, three grade IV hips and one grade V hip. The average capital-diaphyseal index dropped from 1.56 (1.19-1.92) to 1.28 (0.95-1.67) and the average caput-collum-diaphyseal angle increased from 134 degrees (121-143) to 140 degrees (130-155) after surgery. Avascular necrosis developed in two patients. All the differences were statistically significant. DISCUSSION Reduction osteotomies of the femoral head reported in the literature differ from the AWRO procedure used in this study in both the approach and the performance. The results presented here are in agreement with those published in the relevant literature. They showed no significant deterioration in comparison with the outcomes of our short-term study reported earlier. The outcome of treatment is related to the disease aetiology, functional parameters and previous procedures involving the hip joint. CONCLUSIONS AWRO is a salvage procedure that prolongs the longevity of joints in incongruent hips with very high morbidity. This procedure gave significantly better results in years after surgery, which confirmed our hypothesis. Level of evidence IV Key words: hinge abduction, Perthes disease, Stulberg, femoral head reduction osteotomy, avascular necrosis, arteria circumflexa femoris medialis.
- MeSH
- hlavice femuru abnormality diagnostické zobrazování chirurgie MeSH
- lidé MeSH
- mladiství MeSH
- osteotomie škodlivé účinky metody MeSH
- rozsah kloubních pohybů MeSH
- výsledek terapie MeSH
- záchranná terapie MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
- mladiství MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH