BACKGROUND: Lower-sodium oxybate (LXB) is an oxybate medication with the same active moiety as sodium oxybate (SXB) and a unique composition of cations, resulting in 92% less sodium. LXB was shown to improve cataplexy and excessive daytime sleepiness in people with narcolepsy in a placebo-controlled, double-blind, randomized withdrawal study (NCT03030599). Additional analyses of data from this study were conducted to explore the effects of LXB on cataplexy, including the clinical course and feasibility of transition from other anticataplectics to LXB monotherapy. OBJECTIVE: The aim of these analyses was to evaluate cataplexy frequency during initiation/optimization of LXB and taper/discontinuation of prior antidepressant/anticataplectic medications. METHODS: Eligible participants (adults aged 18-70 years with narcolepsy with cataplexy) entered the study taking SXB only (group A), SXB + other anticataplectics (group B), or anticataplectic medication other than SXB (group C), or were cataplexy-treatment naive (group D). LXB was initiated/optimized during a 12-week, open-label, optimized treatment and titration period (OLOTTP). Other anticataplectics were tapered/discontinued during weeks 3-10 of OLOTTP. A 2-week stable-dose period (SDP; during which participants took a stable dose of open-label LXB) and 2-week double-blind randomized withdrawal period (during which participants were randomized to continue LXB treatment or switch to placebo) followed OLOTTP. Treatment-emergent adverse events (TEAEs) were recorded throughout the duration of the study. RESULTS: At the beginning of OLOTTP, median weekly cataplexy attacks were lower in participants taking SXB at study entry (SXB only [2.00]; SXB + other anticataplectics [0.58]) versus participants who were taking other anticataplectics (3.50) or were anticataplectic naive (5.83). Median weekly cataplexy attacks decreased during weeks 1-2 of OLOTTP in all groups. Increased cataplexy frequency was observed in participants tapering/discontinuing other anticataplectics during weeks 3-10 and was more prominent in participants taking other anticataplectics alone compared with those taking SXB plus other anticataplectics. Cataplexy frequency decreased throughout initiation/optimization in anticataplectic-naive participants. Median number of cataplexy-free days/week at the end of SDP (study week 14) was similar in all groups (6.0, 6.1, 6.0, and 6.2 in groups A, B, C, and D, respectively). During OLOTTP and SDP, TEAEs of worsening cataplexy were reported in 0%, 47.8%, 16.7%, and 2.2% of participants in groups A, B, C, and D, respectively; most TEAEs of worsening cataplexy were reported during tapering/discontinuation of other anticataplectics. CONCLUSIONS: LXB monotherapy was effective in reducing cataplexy and increasing cataplexy-free days. These results illustrate the feasibility of switching from SXB to LXB while tapering/discontinuing other anticataplectics. TRIAL REGISTRATION: A Study of the Efficacy and Safety of JZP-258 in Subjects With Narcolepsy With Cataplexy; https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT03030599 ; clinicaltrials.gov identifier: NCT03030599.
People with narcolepsy are often sleepy during the day. They may also have sudden muscle weakness (known as cataplexy). Lower-sodium oxybate (LXB) is a narcolepsy medicine that is similar to sodium oxybate (SXB) but has 92% less sodium. A recent study found that treatment with LXB was better at reducing how often people with narcolepsy had sleepiness and cataplexy than no medicine at all (NCT03030599). This paper is about the first 12 weeks of that study, when all the people taking part in the study first tried LXB to check that they were being given the right amount. In people who only took LXB, cataplexy happened less often over time. Some people were already taking other medicines to treat their cataplexy (such as antidepressants), so they were asked to slowly stop those medicines while taking LXB. In those people, cataplexy happened more often at first as they stopped taking antidepressants and then less often later on. The increase in cataplexy when antidepressants were stopped was smaller in people who switched from SXB to LXB. This study shows that many people getting treatment for narcolepsy can switch to LXB without their cataplexy becoming worse.
- MeSH
- dospělí MeSH
- dvojitá slepá metoda MeSH
- kataplexie * farmakoterapie MeSH
- lidé MeSH
- narkolepsie * chemicky indukované farmakoterapie MeSH
- oxybát sodný * škodlivé účinky MeSH
- poruchy nadměrné spavosti * farmakoterapie MeSH
- Check Tag
- dospělí MeSH
- lidé MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
- randomizované kontrolované studie MeSH
- Názvy látek
- oxybát sodný * MeSH
INTRODUCTION: Natalizumab has proved to be more effective than fingolimod in reducing disease activity in relapsing-remitting multiple sclerosis (RRMS). Whether this association is universal for all patient groups remains to be determined. OBJECTIVE: The aim of this study was to compare the relative effectiveness of natalizumab and fingolimod in RRMS subgroups defined by the baseline demographic and clinical characteristics of interest. METHODS: Patients with RRMS who were given natalizumab or fingolimod were identified in a merged cohort from three international registries. Efficacy outcomes were compared across subgroups based on patients' sex, age, disease duration, Expanded Disability Status Scale (EDSS) score, and disease and magnetic resonance imaging (MRI) activity 12 months prior to treatment initiation. Study endpoints were number of relapses (analyzed with weighted negative binomial generalized linear model) and 6-month confirmed disability worsening and improvement events (weighted Cox proportional hazards model), recorded during study therapy. Each patient was weighted using inverse probability of treatment weighting based on propensity score. RESULTS: A total of 5148 patients (natalizumab 1989; fingolimod 3159) were included, with a mean ± standard deviation age at baseline of 38 ± 10 years, and the majority (72%) were women. The median on-treatment follow-up was 25 (quartiles 15-41) months. Natalizumab was associated with fewer relapses than fingolimod (incidence rate ratio [IRR]; 95% confidence interval [CI]) in women (0.76; 0.65-0.88); in those aged ≤ 38 years (0.64; 0.54-0.76); in those with disease duration ≤ 7 years (0.63; 0.53-0.76); in those with EDSS score < 4 (0.75; 0.64-0.88), < 6 (0.80; 0.70-0.91), and ≥ 6 (0.52; 0.31-0.86); and in patients with pre-baseline relapses (0.74; 0.64-0.86). A higher probability of confirmed disability improvement on natalizumab versus fingolimod (hazard ratio [HR]; 95% CI) was observed among women (1.36; 1.10-1.66); those aged > 38 years (1.34; 1.04-1.73); those with disease duration > 7 years (1.33; 1.01-1.74); those with EDSS score < 6 (1.21; 1.01-1.46) and ≥ 6 (1.93; 1.11-3.34); and patients with no new MRI lesion (1.73; 1.19-2.51). CONCLUSIONS: Overall, in women, younger patients, those with shorter disease durations, and patients with pre-treatment relapses, natalizumab was associated with a lower frequency of multiple sclerosis relapses than fingolimod. It was also associated with an increased chance of recovery from disability among most patients, particularly women and those with no recent MRI activity.
- MeSH
- dospělí MeSH
- fingolimod hydrochlorid terapeutické užití MeSH
- imunologické faktory terapeutické užití MeSH
- imunosupresiva terapeutické užití MeSH
- internacionalita * MeSH
- kohortové studie MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- longitudinální studie MeSH
- následné studie MeSH
- natalizumab terapeutické užití MeSH
- registrace * MeSH
- relabující-remitující roztroušená skleróza diagnóza farmakoterapie epidemiologie MeSH
- sekundární prevence MeSH
- Check Tag
- dospělí MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- pozorovací studie MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
- srovnávací studie MeSH
- Názvy látek
- fingolimod hydrochlorid MeSH
- imunologické faktory MeSH
- imunosupresiva MeSH
- natalizumab MeSH
Secondary immunodeficiencies (SIDs) are acquired conditions that may occur as sequelae of immune therapy. In recent years a number of disease-modifying therapies (DMTs) has been approved for multiple sclerosis and related disorders such as neuromyelitis optica spectrum disorders, some of which are frequently also used in- or off-label to treat conditions such as chronic inflammatory demyelinating polyneuropathy (CIDP), myasthenia gravis, myositis, and encephalitis. In this review, we focus on currently available immune therapeutics in neurology to explore their specific modes of action that might contribute to SID, with particular emphasis on their potential to induce secondary antibody deficiency. Considering evidence from clinical trials as well as long-term observational studies related to the patients' immune status and risks of severe infections, we delineate long-term anti-CD20 therapy, with the greatest data availability for rituximab, as a major risk factor for the development of SID, particularly through secondary antibody deficiency. Alemtuzumab and cladribine have relevant effects on circulating B-cell counts; however, evidence for SID mediated by antibody deficiency appears limited and urgently warrants further systematic evaluation. To date, there has been no evidence suggesting that treatment with fingolimod, dimethyl fumarate, or natalizumab leads to antibody deficiency. Risk factors predisposing to development of SID include duration of therapy, increasing age, and pre-existing low immunoglobulin (Ig) levels. Prevention strategies of SID comprise awareness of risk factors, individualized treatment protocols, and vaccination concepts. Immune supplementation employing Ig replacement therapy might reduce morbidity and mortality associated with SIDs in neurological conditions. In light of the broad range of existing and emerging therapies, the potential for SID warrants urgent consideration among neurologists and other healthcare professionals.
- MeSH
- alemtuzumab aplikace a dávkování škodlivé účinky MeSH
- dimethyl fumarát aplikace a dávkování škodlivé účinky MeSH
- fingolimod hydrochlorid aplikace a dávkování škodlivé účinky MeSH
- imunoglobulin G krev imunologie MeSH
- imunologické faktory aplikace a dávkování škodlivé účinky MeSH
- imunosupresiva aplikace a dávkování škodlivé účinky MeSH
- imunoterapie škodlivé účinky MeSH
- infekce krev chemicky indukované imunologie MeSH
- koinfekce MeSH
- lidé MeSH
- natalizumab aplikace a dávkování škodlivé účinky MeSH
- neurologie metody trendy MeSH
- rituximab aplikace a dávkování škodlivé účinky MeSH
- rizikové faktory MeSH
- věkové faktory MeSH
- zvířata MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
- zvířata MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
- přehledy MeSH
- Názvy látek
- alemtuzumab MeSH
- dimethyl fumarát MeSH
- fingolimod hydrochlorid MeSH
- imunoglobulin G MeSH
- imunologické faktory MeSH
- imunosupresiva MeSH
- natalizumab MeSH
- rituximab MeSH
Epilepsy is one of the most prevalent and devastating neurological disorders characterized by episodes of unusual sensations, loss of awareness, and reoccurring seizures. The frequency and intensity of epileptic fits can vary to a great degree, with almost a third of all cases resistant to available therapies. At present, there is a major unmet need for effective and specific therapeutic intervention. Impairments of the exquisite balance between excitatory and inhibitory synaptic processes in the brain are considered key in the onset and pathophysiology of the disease. As the primary excitatory neurotransmitter in the central nervous system, glutamate has been implicated in the process, with the glutamatergic system holding center stage in the pathobiology as well as in developing disease-modifying therapies. Emerging data pinpoint impairments of glutamate clearance as one of the key causative factors in drug-resistant disease forms. Reinstatement of glutamate homeostasis using pharmacological and genetic modulation of glutamate clearance is therefore considered to be of major translational relevance. In this article, we review the neurobiological and clinical evidence suggesting complex aberrations in the activity and functions of excitatory amino acid transporters (EAATs) in epilepsy, with knock-on effects on glutamate homeostasis as a leading cause for the development of refractory forms. We consider the emerging data on pharmacological and genetic manipulations of EAATs, with reference to seizures and glutamate dyshomeostasis, and review their fundamental and translational relevance. We discuss the most recent advances in the EAATs research in human and animal models, along with numerous questions that remain open for debate and critical appraisal. Contrary to the widely held view on EAATs as a promising therapeutic target for management of refractory epilepsy as well as other neurological and psychiatric conditions related to glutamatergic hyperactivity and glutamate-induced cytotoxicity, we stress that the true relevance of EAAT2 as a target for medical intervention remains to be fully appreciated and verified. Despite decades of research, the emerging properties and functional characteristics of glutamate transporters and their relationship with neurophysiological and behavioral correlates of epilepsy challenge the current perception of this disease and fit unambiguously in neither EAATs functional deficit nor in reversal models. We stress the pressing need for new approaches and models for research and restoration of the physiological activity of glutamate transporters and synaptic transmission to achieve much needed therapeutic effects. The complex mechanism of EAATs regulation by multiple factors, including changes in the electrochemical environment and ionic gradients related to epileptic hyperactivity, impose major therapeutic challenges. As a final note, we consider the evolving views and present a cautious perspective on the key areas of future progress in the field towards better management and treatment of refractory disease forms.
- MeSH
- antikonvulziva farmakologie MeSH
- kyselina glutamová metabolismus MeSH
- lidé MeSH
- mozek patofyziologie MeSH
- nervový přenos účinky léků MeSH
- proteiny přenášející glutamát přes plazmatickou membránu metabolismus MeSH
- refrakterní epilepsie farmakoterapie patofyziologie MeSH
- zvířata MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
- zvířata MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
- přehledy MeSH
- Názvy látek
- antikonvulziva MeSH
- kyselina glutamová MeSH
- proteiny přenášející glutamát přes plazmatickou membránu MeSH
BACKGROUND: Painful diabetic neuropathy is an important therapeutic challenge as the efficacy of analgesic drugs in this setting is still unsatisfactory. Monotherapy with available treatments is often not sufficient and a combination of drugs is necessary. Trazodone (TRZ) is a compound with a multi-modal mechanism of action, being a serotonin-2 antagonist/reuptake inhibitor developed and approved for the treatment of depression in several countries. Previous clinical trials suggest a possible beneficial effect of low doses of trazodone for the treatment of patients affected by painful diabetic neuropathy. OBJECTIVE: This phase II study was designed to collect data on the efficacy and safety of low doses of TRZ combined with gabapentin after 8 weeks of treatment in patients affected by painful diabetic neuropathy. METHODS: This was a randomized, double-blind, placebo-controlled, multi-center, international, prospective study. Male and female diabetic patients aged 18-75 years and affected by painful diabetic neuropathy were eligible for enrollment. Subjects were randomized (1:1:1 ratio) to TRZ30 (10 mg three times daily for 8 weeks) or TRZ60 (20 mg three times daily for 8 weeks) or placebo. Gabapentin as background therapy was administered in open-label conditions to all patients. The primary endpoint was the change from baseline of the Brief Pain Inventory Short Form item 5 to week 8. Secondary endpoints included the other Brief Pain Inventory Short Form items, and the assessment of anxiety, sleep, quality of life, patient's improvement, and safety. RESULTS: One hundred and forty-one patients were included in the intention-to-treat population: 43 allocated to the TRZ30 group, 50 to the TRZ60 group, and 48 to the placebo group. After 8 weeks, the mean changes of Brief Pain Inventory Short Form item 5 from baseline were - 3.1, - 2.6, and - 2.5 in the TRZ30, TRZ60, and placebo groups, respectively. No statistically significant differences between groups were seen. Nevertheless, a better trend was observed for TRZ30 vs placebo (95% confidence interval - 1.30, 0.15; p = 0.1179), on top of the background effect of gabapentin administered to all study groups. 62.8% of patients achieved a ≥ 50% reduction in the TRZ30 group, 54% in the TRZ60 group, and 45.8% in the placebo group. At the same time, a statistically significant improvement was observed in Brief Pain Inventory Short Form item 6 for TRZ30 vs placebo (95% confidence interval - 1.54, - 0.07; p = 0.0314). No serious adverse event occurred during the trial and the most frequent treatment-emergent adverse events involved nervous system, QT prolongation, and gastrointestinal disorders. CONCLUSIONS: All treatment groups showed a clinically meaningful pain improvement; nevertheless, patients in the TRZ30 treatment group reported better efficacy outcomes. This finding suggests that low doses of TRZ could be useful for treating painful diabetic neuropathy, and support further adequately powered confirmatory trials investigating the efficacy of TRZ. CLINICAL TRIAL REGISTRATION: NCT03202979, date of registration: 29/06/2017.
- MeSH
- analgetika aplikace a dávkování škodlivé účinky MeSH
- diabetické neuropatie farmakoterapie MeSH
- dvojitá slepá metoda MeSH
- gabapentin aplikace a dávkování MeSH
- kombinovaná farmakoterapie MeSH
- kvalita života MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- pilotní projekty MeSH
- prospektivní studie MeSH
- selektivní inhibitory zpětného vychytávání serotoninu aplikace a dávkování škodlivé účinky MeSH
- senioři MeSH
- trazodon aplikace a dávkování škodlivé účinky MeSH
- výsledek terapie MeSH
- vztah mezi dávkou a účinkem léčiva MeSH
- Check Tag
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- senioři MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- klinické zkoušky, fáze II MeSH
- multicentrická studie MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
- randomizované kontrolované studie MeSH
- srovnávací studie MeSH
- Názvy látek
- analgetika MeSH
- gabapentin MeSH
- selektivní inhibitory zpětného vychytávání serotoninu MeSH
- trazodon MeSH
Methylene blue is a long-established drug with complex pharmacology and multiple clinical indications. Its diverse mechanisms of action are most likely responsible for the large variety of its clinical effects. Of interest to psychiatrists, methylene blue has antidepressant, anxiolytic, and neuroprotective properties documented by both animal and human studies. Its stabilizing effect on mitochondrial function and dose-dependent effect on the generation of reactive oxygen species are of significant heuristic value. For these reasons, methylene blue holds promise as a proof-of-concept treatment of organic/neurodegenerative disorders and as a neuroprotective agent in general. In psychiatry, methylene blue has been used for over a century. It was tried successfully in the treatment of psychotic and mood disorders and as a memory enhancer in fear-extinction training. Particularly promising results have been obtained in both short- and long-term treatment of bipolar disorder. In these studies, methylene blue produced an antidepressant and anxiolytic effect without risk of a switch into mania. Long-term use of methylene blue in bipolar disorder led to a better stabilization and a reduction in residual symptoms of the illness. It is usually well tolerated, but caution is needed in the light of its inhibitory effect on monoamine oxidase A.
- MeSH
- antidepresiva terapeutické užití MeSH
- bipolární porucha farmakoterapie MeSH
- lidé MeSH
- methylenová modř terapeutické užití MeSH
- neuroprotektivní látky terapeutické užití MeSH
- strach účinky léků MeSH
- zvířata MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
- zvířata MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
- přehledy MeSH
- Názvy látek
- antidepresiva MeSH
- methylenová modř MeSH
- neuroprotektivní látky MeSH
Multiple sclerosis (MS) is an autoimmune disease of the central nervous system (CNS) that leads to inflammation, demyelination and ultimately axonal degeneration. In most cases, it is preceded by its precursor, clinically isolated syndrome (CIS) with conversion rates to clinically definite MS (CDMS) of roughly 20-75%. Neurologists are therefore faced with the challenge of initiating a disease-modifying therapy (DMT) as early as possible to favorably influence the course of the disease. During the past 20 years, a multitude of drugs have been incorporated into our therapeutic armamentarium for MS and CIS. Choosing the right drug for an individual patient is complex and should be based not only on the drug's overall efficacy to prevent disease progression but also its specific adverse reaction profile, the severity of individual disease courses and, finally, patient compliance in order to adequately weigh associated risks and benefits. Here, we review the available data on the efficacy, safety and tolerability of DMTs tested for CIS and discuss their value regarding a delay of progression to CDMS.
- MeSH
- látky ovlivňující centrální nervový systém terapeutické užití MeSH
- lidé MeSH
- progrese nemoci MeSH
- roztroušená skleróza farmakoterapie MeSH
- syndrom MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
- přehledy MeSH
- Názvy látek
- látky ovlivňující centrální nervový systém MeSH
Page 856: Fig. 6 was an incorrect duplication of Fig. 5. The correct figure is given below.
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- tisková chyba MeSH
BACKGROUND: ALZ-801 is an oral, small-molecule inhibitor of beta amyloid (Aβ) oligomer formation in clinical development for Alzheimer's disease (AD). ALZ-801 is a prodrug of tramiprosate with improved pharmacokinetic properties and gastrointestinal tolerability. During clinical studies, we discovered that the primary metabolite of tramiprosate and its prodrug ALZ-801, 3-sulfopropanoic acid (3-SPA), is an endogenous molecule in the human brain and present in the cerebrospinal fluid (CSF) of patients with AD and other neurodegenerative brain diseases. OBJECTIVE: The objectives of this research were to (1) identify and confirm the presence of 3-SPA in CSF samples from elderly, drug-naïve patients with memory deficits; (2) quantify the levels of 3-SPA in the CSF of patients with AD from tramiprosate phase III North American (NA) trial; (3) evaluate the in vitro anti-Aβ42 oligomer activity of 3-SPA; and (4) characterize the pharmacokinetics and brain-penetration properties of 3-SPA. METHODS: Lumbar CSF samples from 64 drug-naïve patients with cognitive deficits (Mini-Mental State Examination [MMSE] score range 15-30) and six patients with AD treated with tramiprosate 150 mg twice daily in the phase III trial, at week 78, were analyzed. We used liquid chromatography-tandem mass spectrometry to confirm the structural molecular identity of endogenous 3-SPA with a 3-SPA reference standard and ion-mobility spectrometry-mass spectrometry with molecular dynamics to characterize interactions of 3-SPA with Aβ42 monomers, and the resultant conformational alterations. Rat studies using oral (30 mg/kg) and intravenous (10 mg/kg) doses were conducted to characterize the pharmacokinetic properties and brain penetration of 3-SPA. RESULTS: We confirmed the presence of 3-SPA in the CSF of drug-naïve patients with cognitive deficits (mean concentration 11.7 ± 4.3 nM). The mean concentration of 3-SPA in patients with AD treated with tramiprosate was 135 ± 51 nM. In vitro studies revealed a multi-ligand interaction of 3-SPA with monomeric Aβ42 that inhibits the aggregation of Aβ42 into small oligomers. Comparisons of the molecular interactions of tramiprosate and 3-SPA with Aβ42 are also presented. Furthermore, in rat preclinical studies, 3-SPA displayed 100% oral bioavailability and 25% brain penetration, indicating that the metabolite is well absorbed and crosses the blood-brain barrier. CONCLUSIONS: We confirmed the endogenous presence of 3-SPA, the major metabolite of tramiprosate, in the CSF of drug-naïve elderly patients with memory deficits due to AD and a variety of other neurodegenerative disorders. The levels of 3-SPA were up to 12.6-fold greater in patients with AD receiving tramiprosate than in drug-naïve patients. In addition, we showed that 3-SPA has potent anti-Aβ oligomer activity, inhibiting aggregation of Aβ42 into small oligomers with efficacy comparable to that of tramiprosate. 3-SPA displays excellent oral availability and brain penetration in rats, suggesting that the higher CSF concentrations of 3-SPA in the human brain after oral administration of ALZ-801 or tramiprosate (and subsequent conversion to 3-SPA) result from the penetration of the metabolite into the central nervous system. These data suggest that 3-SPA is an endogenous agent with potential activity stabilizing the conformational flexibility of Aβ monomers that, in turn, inhibit Aβ misfolding and formation of soluble toxic Aβ oligomers in humans, thereby preventing the initial pathogenic step in the progression of AD. Clinical improvements observed in patients with AD carrying the ε4 allele of the apolipoprotein E gene in tramiprosate phase III studies may in part be explained by the therapeutic effects of excess levels of the metabolite in the brains of these patients. The potential protective role of 3-SPA in AD pathogenesis, as well as its therapeutic role in AD and other neurodegenerative disorders, warrants further investigation.
- MeSH
- Alzheimerova nemoc mozkomíšní mok komplikace farmakoterapie MeSH
- amyloidní beta-protein metabolismus MeSH
- chemické modely MeSH
- chromatografie kapalinová MeSH
- kognitivní poruchy mozkomíšní mok etiologie MeSH
- krysa rodu Rattus MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mozek účinky léků metabolismus MeSH
- nelineární dynamika MeSH
- peptidové fragmenty metabolismus MeSH
- počítačová simulace MeSH
- potkani Sprague-Dawley MeSH
- prekurzory léčiv chemie terapeutické užití MeSH
- propionáty mozkomíšní mok MeSH
- senioři MeSH
- tandemová hmotnostní spektrometrie MeSH
- taurin analogy a deriváty mozkomíšní mok chemie terapeutické užití MeSH
- valin analogy a deriváty chemie terapeutické užití MeSH
- záznam o duševním stavu MeSH
- způsoby aplikace léků MeSH
- zvířata MeSH
- Check Tag
- krysa rodu Rattus MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- senioři MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- zvířata MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- klinické zkoušky, fáze III MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
- Názvy látek
- 3-sulfopropanoate MeSH Prohlížeč
- ALZ-801 MeSH Prohlížeč
- amyloid beta-protein (1-42) MeSH Prohlížeč
- amyloidní beta-protein MeSH
- peptidové fragmenty MeSH
- prekurzory léčiv MeSH
- propionáty MeSH
- taurin MeSH
- tramiprosate MeSH Prohlížeč
- valin MeSH