Purpose: To compare the effect of different types of intraocular tamponade and different types of postoperative positioning on the closure of idiopathic macular hole (IMH). Methods: Prospective randomized clinical trial enrolling 104 eyes of 100 patients (age, 57-87 years) undergoing MH surgery. All patients were operated on by an experienced surgeon using 25-gauge pars plana vitrectomy (PPV) and internal limiting membrane (ILM) peeling. Patients were randomized according to the type of intraocular tamponade and postoperative positioning into the following four groups: SF6 + nonsupine reading position (n = 26) (group 1), air + nonsupine reading position (n = 25) (group 2), air + prone position (n = 26) (group 3), or SF6 + prone position (n = 27) (group 4). The follow-up period was 6 months. Results: MH closure was achieved in 87 eyes (83.7 %) in the overall sample after the first surgery, with closure rates of 100%, 56%, 84.6%, and 92.6% in groups 1, 2, 3, and 4, respectively. The group 2 was significantly less successful compared to the other three groups (p < 0.05). MH of sizes ≤400 µm was closed in 97.2% of cases after the first surgery, with no significant differences between groups (p = 0.219). MH with sizes over 400 µm was closed in 70.9% of cases after the first surgery, with both groups with air tamponade being significantly less successful than group 1. The nonsupine reading position was subjected to a better subjective evaluation in terms of postoperative comfort and quality of sleep, with no differences between air and SF6 tamponade tolerance. Conclusion: PPV with ILM peeling, intraocular tamponade, and positioning remains the basic surgical approach in the treatment of IMH. For MH ≤ 400 µm, a high closure rate can be achieved by combining air tamponade and nonsupine reading position. For macular holes >400 µm, the greatest anatomical success can be achieved by using the SF6 tamponade in combination with the nonsupine reading position.
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
BACKGROUND + OBJECTIVE:Age-related macular degeneration (AMD) is the most common cause of practical blindness in people over 60 years of age in industrialised countries. We formulated a hypothesis that a group of initial laboratory parameters would be suitable for prediction of prognosis of AMD, allowing for individual modifications in treatment intensity. PATIENTS AND METHODS: 66 patients with dry form of AMD were treated using rheohaemapheresis with an individual follow-up period of more than 5 years. The patients' initial laboratory data was split in two subgroups based on treatment success and analysed using discriminant analysis (analysis of the linear and quadratic models using the automated and interactive step-wise approach) by means of the Systat 13 software. RESULTS: Prediction of prognosis based on the initial laboratory parameters was correct in 79% of unsuccessfully treated patients, allowing for early detection of high-risk patients. With the use of a quadratic model, the prediction was correct in 100% of unsuccessfully treated patients and in 75% of successfully treated patients. CONCLUSION: Implementation of discriminant analysis is a promising method for prediction of prognosis, especially when the patient is at risk of AMD progression, which allows for early and more intensive monitoring and treatment.
PURPOSE: To evaluate the experience with rheohaemapheresis (RH) in the treatment of age-related macular degeneration (AMD). METHODS: Thirty-eight patients were each treated with 8 procedures of RH (14 males, 24 females). The control group consisted of 34 random patients (30 females, 4 males) with the dry form of AMD but not treated by RH. Our modification of the cascade method (named rheohaemapheresis) was used for plasma separation. After plasma separation (blood cell separator, Cobe Spectra, Denver, CO, USA), the separated plasma was pumped through a rheofilter (Evaflux 4A, Kuraray, Osaka, Japan) to remove lipoproteins and other high-molecular-weight rheologic factors. RESULTS: In treated patients, best-corrected visual acuity (BCVA) increased significantly from 0.61 (0.06-1.00) to 0.68 (0.35-1.00) after 2.5 years (p = 0.035). We found no significant changes or differences in scotopic activity, whereas cone response and paramacular activity in the more peripheral region between 14° and 22° of eccentricity were significantly higher in treated patients after 2.5 years. CONCLUSION: RH therapy favourably influenced BCVA. During 2.5 years after the therapy, no progression of dry to wet AMD was observed in our patients. RH reduced the area of drusenoid retinal pigment epithelium detachment (which increased during the natural course of dry form AMD). RH influenced rheological markers and probably improved metabolism in the affected retinal areas which lead to the aforementioned positive results.
- MeSH
- biologické markery krev MeSH
- časové faktory MeSH
- elektroretinografie MeSH
- lidé MeSH
- lipoproteiny krev MeSH
- makulární degenerace krev diagnóza patofyziologie terapie MeSH
- noční vidění MeSH
- obnova funkce MeSH
- optická koherentní tomografie MeSH
- prediktivní hodnota testů MeSH
- progrese nemoci MeSH
- reologie MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- separace krevních složek metody MeSH
- viskozita krve MeSH
- výsledek terapie MeSH
- zraková ostrost MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
- randomizované kontrolované studie MeSH
- Geografické názvy
- Česká republika MeSH