Importance: Large studies investigating long-term outcomes of patients with bilateral pheochromocytomas treated with either total or cortical-sparing adrenalectomies are needed to inform clinical management. Objective: To determine the association of total vs cortical-sparing adrenalectomy with pheochromocytoma-specific mortality, the burden of primary adrenal insufficiency after bilateral adrenalectomy, and the risk of pheochromocytoma recurrence. Design, Setting, and Participants: This cohort study used data from a multicenter consortium-based registry for 625 patients treated for bilateral pheochromocytomas between 1950 and 2018. Data were analyzed from September 1, 2018, to June 1, 2019. Exposures: Total or cortical-sparing adrenalectomy. Main Outcomes and Measures: Primary adrenal insufficiency, recurrent pheochromocytoma, and mortality. Results: Of 625 patients (300 [48%] female) with a median (interquartile range [IQR]) age of 30 (22-40) years at diagnosis, 401 (64%) were diagnosed with synchronous bilateral pheochromocytomas and 224 (36%) were diagnosed with metachronous pheochromocytomas (median [IQR] interval to second adrenalectomy, 6 [1-13] years). In 505 of 526 tested patients (96%), germline mutations were detected in the genes RET (282 patients [54%]), VHL (184 patients [35%]), and other genes (39 patients [7%]). Of 849 adrenalectomies performed in 625 patients, 324 (52%) were planned as cortical sparing and were successful in 248 of 324 patients (76.5%). Primary adrenal insufficiency occurred in all patients treated with total adrenalectomy but only in 23.5% of patients treated with attempted cortical-sparing adrenalectomy. A third of patients with adrenal insufficiency developed complications, such as adrenal crisis or iatrogenic Cushing syndrome. Of 377 patients who became steroid dependent, 67 (18%) developed at least 1 adrenal crisis and 50 (13%) developed iatrogenic Cushing syndrome during median (IQR) follow-up of 8 (3-25) years. Two patients developed recurrent pheochromocytoma in the adrenal bed despite total adrenalectomy. In contrast, 33 patients (13%) treated with successful cortical-sparing adrenalectomy developed another pheochromocytoma within the remnant adrenal after a median (IQR) of 8 (4-13) years, all of which were successfully treated with another surgery. Cortical-sparing surgery was not associated with survival. Overall survival was associated with comorbidities unrelated to pheochromocytoma: of 63 patients who died, only 3 (5%) died of metastatic pheochromocytoma. Conclusions and Relevance: Patients undergoing cortical-sparing adrenalectomy did not demonstrate decreased survival, despite development of recurrent pheochromocytoma in 13%. Cortical-sparing adrenalectomy should be considered in all patients with hereditary pheochromocytoma.
- MeSH
- adrenalektomie škodlivé účinky metody mortalita MeSH
- dospělí MeSH
- feochromocytom mortalita chirurgie MeSH
- léčba šetřící orgány mortalita MeSH
- lidé MeSH
- lokální recidiva nádoru MeSH
- mladý dospělý MeSH
- morbidita MeSH
- nádory nadledvin mortalita chirurgie MeSH
- registrace MeSH
- retrospektivní studie MeSH
- Check Tag
- dospělí MeSH
- lidé MeSH
- mladý dospělý MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- multicentrická studie MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
- srovnávací studie MeSH
BACKGROUND: Multiple endocrine neoplasia type 2B is a rare syndrome caused mainly by Met918Thr germline RET mutation, and characterised by medullary thyroid carcinoma, phaeochromocytoma, and extra-endocrine features. Data are scarce on the natural history of multiple endocrine neoplasia type 2B. We aimed to advance understanding of the phenotype and natural history of multiple endocrine neoplasia type 2B, to increase awareness and improve detection. METHODS: This study was a retrospective, multicentre, international study in patients carrying the Met918Thr RET variant with no age restrictions. The study was done with registry data from 48 centres globally. Data from patients followed-up from 1970 to 2016 were retrieved from May 1, 2016, to May 31, 2018. Our primary objectives were to determine overall survival, and medullary thyroid carcinoma-specific survival based on whether the patient had undergone early thyroidectomy before the age of 1 year. We also assessed remission of medullary thyroid carcinoma, incidence and treatment of phaeochromocytoma, and the penetrance of extra-endocrine features. FINDINGS: 345 patients were included, of whom 338 (98%) had a thyroidectomy. 71 patients (21%) of the total cohort died at a median age of 25 years (range <1-59). Thyroidectomy was done before the age of 1 year in 20 patients, which led to long-term remission (ie, undetectable calcitonin level) in 15 (83%) of 18 individuals (2 patients died of causes unrelated to medullary thyroid carcinoma). Medullary thyroid carcinoma-specific survival curves did not show any significant difference between patients who had thyroidectomy before or after 1 year (comparison of survival curves by log-rank test: p=0·2; hazard ratio 0·35; 95% CI 0.07-1.74). However, there was a significant difference in remission status between patients who underwent thyroidectomy before and after the age of 1 year (p<0·0001). There was a significant difference in remission status between patients who underwent thyroidectomy before and after the age of 1 year (p<0·0001). In the other 318 patients who underwent thyroidectomy after 1 year of age, biochemical and structural remission was obtained in 47 (15%) of 318 individuals. Bilateral phaeochromocytoma was diagnosed in 156 (50%) of 313 patients by 28 years of age. Adrenal-sparing surgery was done in 31 patients: three (10%) of 31 patients had long-term recurrence, while normal adrenal function was obtained in 16 (62%) patients. All patients with available data (n=287) had at least one extra-endocrine feature, including 106 (56%) of 190 patients showing marfanoid body habitus, mucosal neuromas, and gastrointestinal signs. INTERPRETATION: Thyroidectomy done at no later than 1 year of age is associated with a high probability of cure. The reality is that the majority of children with the syndrome will be diagnosed after this recommended age. Adrenal-sparing surgery is feasible in multiple endocrine neoplasia type 2B and affords a good chance for normal adrenal function. To improve the prognosis of such patients, it is imperative that every health-care provider be aware of the extra-endocrine signs and the natural history of this rare syndrome. The implications of this research include increasing awareness of the extra-endocrine symptoms and also recommendations for thyroidectomy before the age of 1 year. FUNDING: None.
- MeSH
- dítě MeSH
- dospělí MeSH
- feochromocytom mortalita patologie chirurgie MeSH
- kojenec MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mezinárodní agentury MeSH
- míra přežití MeSH
- mladiství MeSH
- mladý dospělý MeSH
- mnohočetná endokrinní neoplazie typ 2B mortalita patologie chirurgie MeSH
- nádory nadledvin mortalita patologie chirurgie MeSH
- nádory štítné žlázy mortalita patologie chirurgie MeSH
- následné studie MeSH
- neuroendokrinní karcinom mortalita patologie chirurgie MeSH
- předškolní dítě MeSH
- prognóza MeSH
- retrospektivní studie MeSH
- tyreoidektomie mortalita MeSH
- Check Tag
- dítě MeSH
- dospělí MeSH
- kojenec MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mladiství MeSH
- mladý dospělý MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- předškolní dítě MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- multicentrická studie MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
- MeSH
- dítě MeSH
- dospělí MeSH
- exony MeSH
- feochromocytom genetika MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mladiství MeSH
- mladý dospělý MeSH
- mnohočetná endokrinní neoplazie typ 2A genetika MeSH
- mutace MeSH
- nádory nadledvin genetika MeSH
- penetrance MeSH
- protoonkogenní proteiny c-ret genetika MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- Check Tag
- dítě MeSH
- dospělí MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mladiství MeSH
- mladý dospělý MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- dopisy MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
BACKGROUND: The prevention of medullary thyroid cancer in patients with multiple endocrine neoplasia type 2 syndrome has demonstrated the ability of molecular diagnosis and prophylactic surgery to improve patient outcomes. However, the other major neoplasia associated with multiple endocrine neoplasia type 2, phaeochromocytoma, is not as well characterised in terms of occurrence and treatment outcomes. In this study, we aimed to systematically characterise the outcomes of management of phaeochromocytoma associated with multiple endocrine neoplasia type 2. METHODS: This multinational observational retrospective population-based study compiled data on patients with multiple endocrine neoplasia type 2 from 30 academic medical centres across Europe, the Americas, and Asia. Patients were included if they were carriers of germline pathogenic mutations of the RET gene, or were first-degree relatives with histologically proven medullary thyroid cancer and phaeochromocytoma. We gathered clinical information about patients'RET genotype, type of treatment for phaeochromocytoma (ie, unilateral or bilateral operations as adrenalectomy or adrenal-sparing surgery, and as open or endoscopic operations), and postoperative outcomes (adrenal function, malignancy, and death). The type of surgery was decided by each investigator and the timing of surgery was patient driven. The primary aim of our analysis was to compare disease-free survival after either adrenal-sparing surgery or adrenalectomy. FINDINGS: 1210 patients with multiple endocrine neoplasia type 2 were included in our database, 563 of whom had phaeochromocytoma. Treatment was adrenalectomy in 438 (79%) of 552 operated patients, and adrenal-sparing surgery in 114 (21%). Phaeochromocytoma recurrence occurred in four (3%) of 153 of the operated glands after adrenal-sparing surgery after 6-13 years, compared with 11 (2%) of 717 glands operated by adrenalectomy (p=0.57). Postoperative adrenal insufficiency or steroid dependency developed in 292 (86%) of 339 patients with bilateral phaeochromocytoma who underwent surgery. However, 47 (57%) of 82 patients with bilateral phaeochromocytoma who underwent adrenal-sparing surgery did not become steroid dependent. INTERPRETATION: The treatment of multiple endocrine neoplasia type 2-related phaeochromocytoma continues to rely on adrenalectomies with their associated Addisonian-like complications and consequent lifelong dependency on steroids. Adrenal-sparing surgery, a highly successful treatment option in experienced centres, should be the surgical approach of choice to reduce these complications.
- MeSH
- adrenalektomie mortalita MeSH
- dítě MeSH
- dospělí MeSH
- feochromocytom etiologie mortalita chirurgie MeSH
- Kaplanův-Meierův odhad MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mladiství MeSH
- mladý dospělý MeSH
- mnohočetná endokrinní neoplazie typ 2A komplikace mortalita chirurgie MeSH
- nádory nadledvin etiologie mortalita chirurgie MeSH
- přežití po terapii bez příznaků nemoci MeSH
- retrospektivní studie MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- výsledek terapie MeSH
- Check Tag
- dítě MeSH
- dospělí MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mladiství MeSH
- mladý dospělý MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- pozorovací studie MeSH
- práce podpořená grantem MeSH