BACKGROUND CONTEXT: Spondylodesis in the operative management of lumbar spine diseases has been the subject of numerous studies over several decades. The posterolateral fusion (PLF) with pedicle screw fixation is a commonly used procedure. PURPOSE: To determine whether the addition of bone marrow concentrate (BMC) to allograft bone increases fusion rate after instrumented posterior lumbar fusion. STUDY DESIGN: The study was prospective, randomized, controlled, and blinded. METHODS: Eighty patients with degenerative disease of the lumbar spine underwent instrumented lumbar or lumbosacral PLF (22 men, 58 women; body mass index less than 35 for a good visualization of the PLF in the X-rays). In 40 cases, the PLF was done with spongious allograft chips alone (Group I, age 62.7 years in average, range 47-77 years, level of fusion 1-2). In another 40 cases, spongious allograft chips were mixed with BMC (Group II, age 58.5 years in average, range 42-80, level of fusion 1-3), including the mesenchymal stem cells (MSCs). Patients were scheduled for anteroposterior and lateral radiographs 12 and 24 months after the surgery and for computed tomography scanning 24 months after the surgery. Fusion status and the degree of mineralization of the fusion mass were evaluated separately by two radiologists blinded to patient group affiliation. The bony mass was judged as fused if there was uninterrupted bridging of well-mineralized bone between the transverse processes or sacrum, with trabeculation indicating bone maturation on least at one side of the spines. RESULTS: In Group I at 12 months, the bone graft mass was assessed in X-rays as fused in no cases (0%) and at 24 months in four cases (10%). In Group II, 6 cases (15%) achieved fusion at 12 months and 14 cases (35%) at 24 months. The statistically significant difference between both groups was proven for complete fusion at both 12 (p=.041) and 24 months (p=.011). Computed tomography scans showed that 16 cases (40%) in Group I and 32 cases (80%) in Group II had evidence of at least unilateral continuous bridging bone between neighboring vertebrae at 24 months (p<.05). CONCLUSIONS: We have confirmed the hypothesis that the autologous BMC together with the allograft is a better alternative for PLF than the allograft alone. The use of autologous MSCs in form of BMC in combination with allograft is an effective option to enhance the PLF healing.
- MeSH
- bederní obratle radiografie chirurgie MeSH
- dospělí MeSH
- fúze páteře metody MeSH
- homologní transplantace MeSH
- křížová kost radiografie chirurgie MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- nemoci páteře radiografie chirurgie MeSH
- počítačová rentgenová tomografie MeSH
- prospektivní studie MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- transplantace kostní dřeně metody MeSH
- Check Tag
- dospělí MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- randomizované kontrolované studie MeSH
BACKGROUND: The purpose of this study was to evaluate the influence of both bundles of the anterior cruciate ligament (ACL) on knee stability, anterior-posterior translation (APT) and internal (IR) and external (ER) rotation in cadaveric knees using a computer navigation system. METHODS: The APT, IR, and ER of the knees were recorded in the intact condition, the anterolateral bundle (AM) or the posterolateral bundle (PL) deficit condition and in the ACL-deficient condition. The KT-1000 arthrometer was used for APT evaluation. The measurement of rotational movements was done using a rollimeter. All tests were performed at 30°, 60° and 90° of flexion. RESULTS: At 30° of flexion: In the intact knee APT was 5.8mm, IR 12.1°, ER 10.1°. After the AM was cut, the APT increased to 9.1mm, IR to 13.9° and ER to 12.6°. After the PL was cut, the APT was 6.4mm, IR 13.1° and ER 10.6°. After the AM and PL were cut, the APT was 10.8mm, IR 15.7° and the ER was 12.9° on average. CONCLUSIONS: The AM has a greater impact on the APT than the PL in all knee joint flexion angles. The PL does not resist the rotational stability more than the AM. The rotational stability is better controlled by both bundles of ACL as compared to one bundle of the ACL. CLINICAL RELEVANCE: This study acknowledges the fact that the both bundles of the ACL are importants for AP and rotational stability of the knee joint.
- MeSH
- biomechanika MeSH
- diagnóza počítačová * MeSH
- kloubní artrometrie metody MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- ligamentum cruciatum anterius fyziologie MeSH
- ligamentum cruciatum posterius fyziologie MeSH
- mrtvola MeSH
- nestabilita kloubu diagnóza MeSH
- rotace * MeSH
- rozsah kloubních pohybů fyziologie MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- senzitivita a specificita MeSH
- Check Tag
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
PURPOSE OF THE STUDY The aim of the study was to assess the accuracy of axis deformity correction achieved by high-tibial valgus osteotomy either without or with a computer-assisted kinematic navigation system, on the basis of comparing the planned and the achieved frontal axis of the leg. Comparisons of mechanical axis deviation were made using both pre- and post-operative measurements with the planning software and intra-operative measurements with the navigation system before and after osteotomy. In addition, the aim was to test the hypothesis that the use of 3D navigation, as compared with 2D navigation, would help reduce changes in the tibial plateau slope. MATERIAL AND METHODS In the period 2008-2011, high-tibial osteotomy was performed in 68 patients. Twenty-one patients (group 1) underwent osteotomy without the use of navigation and 47 patients (group 2) had osteotomy with a computer-assisted navigation system (32 with 2D navigation and 15 with 3D navigation). Using the planning software, the mechanical leg axis before and after surgery and the anatomical dorsal proximal tibial angle in the sagittal plane were assessed. Medial opening-wedge high-tibial valgus osteotomy was carried out in all patients. When using 2D navigation, the mechanical leg axis was measured intra-operatively before osteotomy and then after osteosynthesis which included a simulated axial load of the heel. When using 3D navigation, the procedure was identical and furthermore involved a measurement of the tibial plateau slope obtained with an additional probe in the proximal fragment. The results were characterised using descriptive statistics and their significance was evaluated using the Mann-Whitney U test and Wilcoxon's test, with the level of significance set at p < 0.05. RESULTS In group 1, osteotomy resulted in good correction of the mechanical axis in nine patients (43%), inadequate correction in nine (43%) and overcorrection and three (14%) patients. In group 2 with the use of navigation, accurate correction of the mechanical leg axis was achieved in 24 patients (51%), undercorrection was recorded in 21 (45%) and overcorrection in two (4%) patients. The difference in outcomes between the two groups was not statistically significant (p = 0.73). The average correction of the mechanical axis based on comparing measurements on pre- and post-operative radiographs was 9.1 degrees (range, 5-27 degrees); the average correction of the axis visualised intra-operatively was 8.7 degrees (range, 4-27 degrees). The difference was not significant (p = 0.1615) and confirmed our hypothesis that the accuracy of measuring the mechanical axis was not influenced by the method used. The average change in the dorsal slope of the tibial plateau following osteotomy without navigation was 0.9 degrees (range, -8.9 to 9.0 degrees) and that after osteotomy with intra-operative visualisation of the proximal tibial slope was 0.3 degrees (range, -4 to 4 degrees). This difference was not statistically significant (p = 0.813). DISCUSSION A good clinical outcome of high-tibial valgus osteotomy depends on achieving accurate correction of the mechanical leg axis with partial load transfer to the lateral compartment of the knee. CONCLUSIONS Although the number of cases with good correction was slightly higher in the patients undergoing osteotomy with navigation, the difference was not significant. Intra-operative visualisation of the mechanical axis proved sufficiently accurate on comparison with the pre-operative planning based on weight-bearing radiography of the leg. A simulated axial load of the heel included in the kinematic navigation system does not sufficiently correspond to normal weight-bearing and therefore an undercorrection of the deformity might occur. Using 3D navigation had no marked effect on a change in the slope of the tibial plateau.
- MeSH
- chirurgie s pomocí počítače * MeSH
- dospělí MeSH
- genua valga chirurgie MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mladý dospělý MeSH
- osteotomie * MeSH
- senioři MeSH
- tibie chirurgie MeSH
- Check Tag
- dospělí MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mladý dospělý MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- senioři MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- anglický abstrakt MeSH
- časopisecké články MeSH
- Publikační typ
- abstrakt z konference MeSH
- Publikační typ
- abstrakt z konference MeSH
- Publikační typ
- abstrakt z konference MeSH
- Publikační typ
- abstrakt z konference MeSH
PURPOSE OF THE STUDY When a larger opening of high-tibial osteotomy is necessary to achieve good correction of the lower extremity axis, partial release of the attachments of the medial stabilisers of the knee may be required. The aim of the study was to ascertain, in cadaver specimens, the effect of loosening the medial knee stabilisers on the magnitude of correction in medial opening-wedge high-tibial valgus osteotomy. MATERIAL AND METHODS Thirty-eight knees obtained from cadavers of Caucasian race were dissected. Medial opening-wedge high-tibial valgus osteotomy was performed using a dynamic distractor, constructed by us, with a dynamometer to ensure constant force action. Using a kinematic navigation system, the lower leg axis was studied at opening-wedge osteotomy under constant forces of 100 N and 150 N. The change in its angulation was recorded after each step in releasing the medial stabilisers whose structures were gradually made loose, under constant action of the given force, in the following order: superficial portion of the medial collateral ligament, tendons of the gracilis, semitendinosus and sartorius muscles. RESULTS The results were statistically analysed using descriptive statistical methods and the two-sample paired t-test with the level of statistical significance set at p < 0.05. Loosening of the medial stabilisers one by one under a constant load led to a statistically significant change in alignment. The most significant change in angulation, both in clinical and statistical terms, was that of 3.4° occurring after the superficial portion of the medial collateral ligament was made loose under a constant force of 100 N applied to osteotomy. Thus, this loosening contributed by 62% to an overall change of 5.5° in the lower extremity mechanical axis, as compared with the condition not allowing for loosening of the stabilisers. Under a load of 150 N applied to osteotomy, loosening of the medial collateral ligament resulted in a change by 4.1°, which accounted for 56% of an overall change of 7.3° that occurred after all stabilisers were released. On distraction of the osteotomy using a higher force, an increase in a stabilising effect of the pes anserinus was apparent. DISCUSSION The evolution of angle-stable implants has advanced options for reliable fixation of high-tibial corrective osteotomy which involves cutting out a wedge and forcing it open on the medial side. These implants provide stable fixation even when a large correction of the limb mechanical axis is required, and allow for rehabilitation with early weight-bearing. As with a large correction the force needed to make the wedge open is increasing, it is necessary to consider loosening of the medial stabilisers of the knee. According to our knowledge, no study on the effect of individual medial stabilising structures of the knee on the force required to open high-tibial osteotomy with the wedge opened medially has been published. CONCLUSIONS The process of correcting lower extremity alignment by high-tibial opening-wedge valgus osteotomy brings about an increase in tension of the stabilisers on the concave side of the deformity. Our results show an important role of releasing the superficial portion of the medial collateral ligament in the reduction of forces necessary to correct a deformity.
- MeSH
- biomechanika MeSH
- interpretace statistických dat MeSH
- kloubní ligamenta chirurgie MeSH
- kolenní kloub chirurgie patofyziologie MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- ligamentum collaterale tibiale chirurgie MeSH
- mrtvola MeSH
- nestabilita kloubu chirurgie MeSH
- osteotomie metody MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- šlachy chirurgie MeSH
- tibie MeSH
- Check Tag
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH