PURPOSE: The phase III, open-label, prospective, multicenter, randomized Ewing 2008R1 trial (EudraCT2008-003658-13) was conducted in 12 countries to evaluate the effect of zoledronic acid (ZOL) maintenance therapy compared with no add-on regarding event-free survival (EFS, primary endpoint) and overall survival (OS) in standard-risk Ewing sarcoma (EWS). PATIENTS AND METHODS: Eligible patients had localized EWS with either good histologic response to induction chemotherapy and/or small tumors (<200 mL). Patients received six cycles of VIDE induction and eight cycles of VAI (male) or eight cycles of VAC (female) consolidation. ZOL treatment started parallel to the sixth consolidation cycle. Randomization was stratified by tumor site (pelvis/other). The two-sided adaptive inverse-normal four-stage design (planned sample size 448 patients, significance level 5%, power 80%) was changed after the first interim analysis using the Müller-Schäfer method. RESULTS: Between April 2010 and November 2018, 284 patients were randomized (142 ZOL/142 no add-on). With a median follow-up of 3.9 years, EFS was not significantly different between ZOL and no add-on group in the adaptive design (HR, 0.74; 95% CI, 0.43-1.28, P = 0.27, intention-to-treat). Three-year EFS rates were 84.0% (95% CI, 77.7%-90.8%) for ZOL vs. 81.7% (95% CI, 75.2%-88.8%) for no add-on. Results were similar in the per-protocol collective. OS was not different between groups. The 3-year OS was 92.8% (95% CI, 88.4%-97.5%) for ZOL and 94.6% (95% CI, 90.9%-98.6%) for no add-on. Noticeable more renal, neurologic, and gastrointestinal toxicities were observed for ZOL (P < 0.05). Severe renal toxicities occurred more often in the ZOL arm (P = 0.003). CONCLUSIONS: In patients with standard-risk localized EWS, there is no additional benefit from maintenance treatment with ZOL.
- MeSH
- doba přežití bez progrese choroby MeSH
- Ewingův sarkom * patologie MeSH
- kyselina zoledronová terapeutické užití MeSH
- lidé MeSH
- nádory kostí * patologie MeSH
- prospektivní studie MeSH
- protokoly antitumorózní kombinované chemoterapie škodlivé účinky MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- klinické zkoušky, fáze III MeSH
- multicentrická studie MeSH
- randomizované kontrolované studie MeSH
PURPOSE: Ewing 2008R3 was conducted in 12 countries and evaluated the effect of treosulfan and melphalan high-dose chemotherapy (TreoMel-HDT) followed by reinfusion of autologous hematopoietic stem cells on event-free survival (EFS) and overall survival in high-risk Ewing sarcoma (EWS). METHODS: Phase III, open-label, prospective, multicenter, randomized controlled clinical trial. Eligible patients had disseminated EWS with metastases to bone and/or other sites, excluding patients with only pulmonary metastases. Patients received six cycles of vincristine, ifosfamide, doxorubicin, and etoposide induction and eight cycles of vincristine, actinomycin D, and cyclophosphamide consolidation therapy. Patients were randomly assigned to receive additional TreoMel-HDT or no further treatment (control). The random assignment was stratified by number of bone metastases (1, 2-5, and > 5). The one-sided adaptive-inverse-normal-4-stage-design was changed after the first interim analysis via Müller-Schäfer method. RESULTS: Between 2009 and 2018, 109 patients were randomly assigned, and 55 received TreoMel-HDT. With a median follow-up of 3.3 years, there was no significant difference in EFS between TreoMel-HDT and control in the adaptive design (hazard ratio [HR] 0.85; 95% CI, 0.55 to 1.32, intention-to-treat). Three-year EFS was 20.9% (95% CI, 11.5 to 37.9) in TreoMel-HDT and 19.2% (95% CI, 10.8 to 34.4) in control patients. The results were similar in the per-protocol collective. Males treated with TreoMel-HDT had better EFS compared with controls: median 1.0 years (95% CI, 0.8 to 2.2) versus 0.6 years (95% CI, 0.5 to 0.9); P = .035; HR 0.52 (0.28 to 0.97). Patients age < 14 years benefited from TreoMel-HDT with a 3-years EFS of 39.3% (95% CI, 20.4 to 75.8%) versus 9% (95% CI, 2.4 to 34); P = .016; HR 0.40 (0.19 to 0.87). These effects were similar in the per-protocol collective. This observation is supported by comparable results from the nonrandomized trial EE99R3. CONCLUSION: In patients with very high-risk EWS, additional TreoMel-HDT was of no benefit for the entire cohort of patients. TreoMel-HDT may be of benefit for children age < 14 years.
- MeSH
- busulfan analogy a deriváty MeSH
- chemoterapie konsolidační MeSH
- cyklofosfamid MeSH
- dítě MeSH
- doxorubicin MeSH
- etoposid MeSH
- Ewingův sarkom * farmakoterapie MeSH
- lidé MeSH
- melfalan MeSH
- mladiství MeSH
- přežití po terapii bez příznaků nemoci MeSH
- prospektivní studie MeSH
- protokoly antitumorózní kombinované chemoterapie škodlivé účinky MeSH
- vinkristin MeSH
- Check Tag
- dítě MeSH
- lidé MeSH
- mladiství MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- multicentrická studie MeSH
- práce podpořená grantem MeSH
- randomizované kontrolované studie MeSH
- MeSH
- epilepsie * MeSH
- lidé MeSH
- záchvaty * MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- komentáře MeSH
BACKGROUND: Local treatment of pelvic Ewing's sarcoma may be challenging, and intergroup studies have focused on improving systemic treatments rather than prospectively evaluating aspects of local tumor control. The Euro-EWING99 trial provided a substantial number of patients with localized pelvic tumors treated with the same chemotherapy protocol. Because local control included surgical resection, radiation therapy, or a combination of both, we wanted to investigate local control and survival with respect to the local modality in this study cohort. QUESTIONS/PURPOSES: (1) Do patients with localized sacral tumors have a lower risk of local recurrence and higher survival compared with patients with localized tumors of the innominate bones? (2) Is the local treatment modality associated with local control and survival in patients with sacral and nonsacral tumors? (3) Which local tumor- and treatment-related factors, such as response to neoadjuvant chemotherapy, institution where the biopsy was performed, and surgical complications, are associated with local recurrence and patient survival in nonsacral tumors? (4) Which factors, such as persistent extraosseous tumor growth after chemotherapy or extent of bony resection, are independently associated with overall survival in patients with bone tumors undergoing surgical treatment? METHODS: Between 1998 and 2009, 1411 patients with previously untreated, histologically confirmed Ewing's sarcoma were registered in the German Society for Pediatric Oncology and Hematology Ewing's sarcoma database and treated in the Euro-EWING99 trial. In all, 24% (339 of 1411) of these patients presented with a pelvic primary sarcoma, 47% (159 of 339) of which had macroscopic metastases at diagnosis and were excluded from this analysis. The data from the remaining 180 patients were reviewed retrospectively, based on follow-up data as of July 2016. The median (range) follow-up was 54 months (5 to 191) for all patients and 84 months (11 to 191) for surviving patients. The study endpoints were overall survival, local recurrence and event-free survival probability, which were calculated with the Kaplan-Meier method and compared using the log-rank test. Hazard ratios (HRs) with their respective 95% CIs were estimated in a multivariate Cox regression model. RESULTS: Sacral tumors were associated with a reduced probability of local recurrence (12% [95% CI 1 to 22] versus 28% [95% CI 20 to 36] at 5 years, p = 0.032), a higher event-free survival probability (66% [95% CI 51 to 81] versus 50% [95% CI 41 to 58] at 5 years, p = 0.026) and a higher overall survival probability (72% [95% CI 57 to 87] versus 56% [95% CI 47 to 64] at 5 years, p = 0.025) compared with nonsacral tumors. With the numbers available, we found no differences between patients with sacral tumors who underwent definitive radiotherapy and those who underwent combined surgery and radiotherapy in terms of local recurrence (17% [95% CI 0 to 34] versus 0% [95% CI 0 to 20] at 5 years, p = 0.125) and overall survival probability (73% [95% CI 52 to 94] versus 78% [95% CI 56 to 99] at 5 years, p = 0.764). In nonsacral tumors, combined local treatment was associated with a lower local recurrence probability (14% [95% CI 5 to 23] versus 33% [95% CI 19 to 47] at 5 years, p = 0.015) and a higher overall survival probability (72% [95% CI 61 to 83] versus 47% [95% CI 33 to 62] at 5 years, p = 0.024) compared with surgery alone. Even in a subgroup of patients with wide surgical margins and a good histologic response to induction treatment, the combined local treatment was associated with a higher overall survival probability (87% [95% CI 74 to 100] versus 51% [95% CI 33 to 69] at 5 years, p = 0.009), compared with surgery alone.A poor histologic response to induction chemotherapy in nonsacral tumors (39% [95% CI 19 to 59] versus 64% [95% CI 52 to 76] at 5 years, p = 0.014) and the development of surgical complications after tumor resection (35% [95% CI 11 to 59] versus 68% [95% CI 58 to 78] at 5 years, p = 0.004) were associated with a lower overall survival probability in nonsacral tumors, while a tumor biopsy performed at the same institution where the tumor resection was performed was associated with lower local recurrence probability (14% [95% CI 4 to 24] versus 32% [95% CI 16 to 48] at 5 years, p = 0.035), respectively.In patients with bone tumors who underwent surgical treatment, we found that after controlling for tumor localization in the pelvis, tumor volume, and surgical margin status, patients who did not undergo complete (defined as a Type I/II resection for iliac bone tumors, a Type II/III resection for pubic bone and ischium tumors and a Type I/II/III resection for tumors involving the acetabulum, according to the Enneking classification) removal of the affected bone (HR 5.04 [95% CI 2.07 to 12.24]; p < 0.001), patients with a poor histologic response to induction chemotherapy (HR 3.72 [95% CI 1.51 to 9.21]; p = 0.004), and patients who did not receive additional radiotherapy (HR 4.34 [95% CI 1.71 to 11.05]; p = 0.002) had a higher risk of death. The analysis suggested that the same might be the case in patients with a persistent extraosseous tumor extension after induction chemotherapy (HR 4.61 [95% CI 1.03 to 20.67]; p = 0.046), although the wide CIs pointing at a possible sparse-data bias precluded any definitive conclusions. CONCLUSION: Patients with sacral Ewing's sarcoma appear to have a lower probability for local recurrence and a higher overall survival probability compared with patients with tumors of the innominate bones. Our results seem to support a recent recommendation of the Scandinavian Sarcoma Group to locally treat most sacral Ewing's sarcomas with definitive radiotherapy. Combined surgical resection and radiotherapy appear to be associated with a higher overall survival probability in nonsacral tumors compared with surgery alone, even in patients with a wide resection and a good histologic response to neoadjuvant chemotherapy. Complete removal of the involved bone, as defined above, in patients with nonsacral tumors may be associated with a decreased likelihood of local recurrence and improved overall survival. Persistent extraosseous tumor growth after induction treatment in patients with nonsacral bone tumors undergoing surgical treatment might be an important indicator of poorer overall survival probability, but the possibility of sparse-data bias in our cohort means that this factor should first be validated in future studies. LEVEL OF EVIDENCE: Level III, therapeutic study.
- MeSH
- adjuvantní chemoterapie MeSH
- adjuvantní radioterapie MeSH
- časové faktory MeSH
- dítě MeSH
- doba přežití bez progrese choroby MeSH
- dospělí MeSH
- Ewingův sarkom diagnostické zobrazování mortalita patologie terapie MeSH
- kojenec MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- lokální recidiva nádoru MeSH
- mladiství MeSH
- mladý dospělý MeSH
- nádory kostí diagnostické zobrazování mortalita patologie terapie MeSH
- nádory pánve diagnostické zobrazování mortalita patologie terapie MeSH
- neoadjuvantní terapie MeSH
- novorozenec MeSH
- osteotomie * škodlivé účinky mortalita MeSH
- předškolní dítě MeSH
- randomizované kontrolované studie jako téma MeSH
- retrospektivní studie MeSH
- rizikové faktory MeSH
- Check Tag
- dítě MeSH
- dospělí MeSH
- kojenec MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mladiství MeSH
- mladý dospělý MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- novorozenec MeSH
- předškolní dítě MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- multicentrická studie MeSH
- srovnávací studie MeSH
- Geografické názvy
- Evropa MeSH
AIMS: Ameloblastic fibrosarcoma (AFS) is an aggressive odontogenic neoplasm featuring malignant mesenchymal stroma in addition to an ameloblastic epithelial component, and is hence considered to be the malignant counterpart of ameloblastic fibroma (AF). AFS is exceedingly rare, with <110 cases having been reported so far. Although BRAF mutations are recognised driver mutations in ameloblastoma, the molecular pathogenesis of AFS remains elusive. METHODS AND RESULTS: We herein describe seven AFSs that were analysed, for the first time, for mutations in the BRAF-NRAS pathway. The patients were four females and three males aged 23-57 years (median, 26 years). Three tumours developed after one or multiple recurrences of AF (4-20 years after initial diagnosis), two showed transition from AF-like bland areas, and two developed de novo. All patients were treated with surgery; adjuvant chemotherapy was given to one patient. At the last follow-up, five patients were alive and well (19-344 months). The remainder were lost to follow-up. Histological examination showed variable sarcomatous overgrowth with varying degrees of atypia and increased mitotic activity. The epithelial component varied greatly according to the degree of sarcomatous overgrowth. Molecular testing revealed BRAF V600E mutations in five cases and NRAS p.Gln61Lys mutation in one case. One tumour was wild-type. CONCLUSION: To our knowledge, this is the first study on BRAF/NRAS mutations in AFS. Given the activity of RAF and MEK inhibitors across different cancers harbouring V600E mutations, our data strongly suggest that all AFS cases should be genetically tested, and that targeted treatment approaches for this extremely rare sarcoma subtype should be clinically investigated.
- MeSH
- ameloblastom genetika patologie MeSH
- dospělí MeSH
- fibrosarkom genetika patologie MeSH
- GTP-fosfohydrolasy genetika MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- membránové proteiny genetika MeSH
- mladiství MeSH
- mladý dospělý MeSH
- mutace MeSH
- nádory čelistí genetika patologie MeSH
- protoonkogenní proteiny B-raf genetika MeSH
- Check Tag
- dospělí MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mladiství MeSH
- mladý dospělý MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
Given its non-invasive nature, there is increasing interest in the use of transcutaneous vagus nerve stimulation (tVNS) across basic, translational and clinical research. Contemporaneously, tVNS can be achieved by stimulating either the auricular branch or the cervical bundle of the vagus nerve, referred to as transcutaneous auricular vagus nerve stimulation(VNS) and transcutaneous cervical VNS, respectively. In order to advance the field in a systematic manner, studies using these technologies need to adequately report sufficient methodological detail to enable comparison of results between studies, replication of studies, as well as enhancing study participant safety. We systematically reviewed the existing tVNS literature to evaluate current reporting practices. Based on this review, and consensus among participating authors, we propose a set of minimal reporting items to guide future tVNS studies. The suggested items address specific technical aspects of the device and stimulation parameters. We also cover general recommendations including inclusion and exclusion criteria for participants, outcome parameters and the detailed reporting of side effects. Furthermore, we review strategies used to identify the optimal stimulation parameters for a given research setting and summarize ongoing developments in animal research with potential implications for the application of tVNS in humans. Finally, we discuss the potential of tVNS in future research as well as the associated challenges across several disciplines in research and clinical practice.
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- přehledy MeSH
Over the last few decades the ILAE classifications for seizures and epilepsies (ILAE-EC) have been updated repeatedly to reflect the substantial progress that has been made in diagnosis and understanding of the etiology of epilepsies and seizures and to correct some of the shortcomings of the terminology used by the original taxonomy from the 1980s. However, these proposals have not been universally accepted or used in routine clinical practice. During the same period, a separate classification known as the "Four-dimensional epilepsy classification" (4D-EC) was developed which includes a seizure classification based exclusively on ictal symptomatology, which has been tested and adapted over the years. The extensive arguments for and against these two classification systems made in the past have mainly focused on the shortcomings of each system, presuming that they are incompatible. As a further more detailed discussion of the differences seemed relatively unproductive, we here review and assess the concordance between these two approaches that has evolved over time, to consider whether a classification incorporating the best aspects of the two approaches is feasible. To facilitate further discussion in this direction we outline a concrete proposal showing how such a compromise could be accomplished, the "Integrated Epilepsy Classification". This consists of five categories derived to different degrees from both of the classification systems: 1) a "Headline" summarizing localization and etiology for the less specialized users, 2) "Seizure type(s)", 3) "Epilepsy type" (focal, generalized or unknown allowing to add the epilepsy syndrome if available), 4) "Etiology", and 5) "Comorbidities & patient preferences".
- MeSH
- epilepsie klasifikace MeSH
- lidé MeSH
- směrnice pro lékařskou praxi jako téma * MeSH
- společnosti lékařské * MeSH
- Check Tag
- lidé MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- přehledy MeSH
BACKGROUND: Gastrointestinal stromal tumors (GISTs) are mesenchymal tumors most often caused by activating mutations of the KIT gene. KIT tyrosine kinase inhibitors provide targeted therapy for the underlying genetic mutation, and adjuvant therapy is indicated for patients who are at significant risk of relapse following GIST resection. This is a report of the safety of imatinib in patients with GIST in the adjuvant setting in an expanded access program. METHODS: In this multicenter, open-label, single-arm trial, safety was assessed based on the frequency of adverse events (AEs). RESULTS: Three hundred patients were treated and analyzed; 40 patients discontinued treatment. Median overall exposure during the program was 181 days (range 9-420); most patients (260/300 treated) completed the study. Six patients had disease recurrence, 4 of whom discontinued. In line with previously published reports, the most frequent AEs were nausea, diarrhea, and periorbital edema. The AEs were mild to moderate in most cases (76%). CONCLUSIONS: These findings are in agreement with the known safety profile of imatinib and confirm the safety of imatinib at 400 mg/day in the adjuvant setting. The incidence of severe AEs was low.
- MeSH
- adjuvantní chemoterapie MeSH
- analýza přežití MeSH
- dospělí MeSH
- gastrointestinální nádory farmakoterapie chirurgie MeSH
- gastrointestinální stromální tumory farmakoterapie chirurgie MeSH
- imatinib mesylát aplikace a dávkování škodlivé účinky MeSH
- inhibitory proteinkinas aplikace a dávkování škodlivé účinky MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mladý dospělý MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- výsledek terapie MeSH
- Check Tag
- dospělí MeSH
- lidé středního věku MeSH
- lidé MeSH
- mladý dospělý MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- senioři nad 80 let MeSH
- senioři MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- klinické zkoušky MeSH
- multicentrická studie MeSH
BACKGROUND: Euro-EWING 99 trial of the European Ewing tumor Working Initiative of National Groups (EE99) was an international phase III study in patients with Ewing sarcoma. The German Society of Pediatric Oncology and Hematology (GPOH) data center registered and followed patients with other diagnoses than Ewing sarcoma who were treated according to the EE99 protocol in an additional non-Ewing database. PROCEDURE: Data of 27 patients with other diagnoses than Ewing sarcoma treated according to the EE99 protocol were analyzed. Patients had miscellaneous histologic diagnoses, the majority were diagnosed with sarcoma not otherwise specified (NOS) arising in bone and soft tissue (63%). RESULTS: The median age at diagnosis was 16.9 years (range 4.5-41.4). Localized disease was diagnosed in 61.5% of the patients and 38.5% had distant metastases at time of primary diagnosis. The median follow-up time was 3.7 years (range 0.5-9.5). Patients with localized disease showed a 3-year event-free survival (EFS) of 68%, compared to 3-year EFS of 20% in patients with metastases (P = 0.042). Three-year EFS for patients with sarcoma NOS was 52%, patients with localized and metastatic disease showed 3-year EFS of 66 and 20%, respectively. CONCLUSION: EFS in patients with other diagnoses than Ewing sarcoma treated according to EE99 was significantly higher in patients with localized than metastatic disease. Sarcomas of soft tissue and bone that cannot be classified to current diagnostic categories constitute a therapeutic challenge.
- MeSH
- databáze faktografické MeSH
- dítě MeSH
- dospělí MeSH
- Ewingův sarkom farmakoterapie mortalita MeSH
- lidé MeSH
- míra přežití MeSH
- mladiství MeSH
- následné studie MeSH
- předškolní dítě MeSH
- přežití po terapii bez příznaků nemoci MeSH
- protokoly antitumorózní kombinované chemoterapie aplikace a dávkování MeSH
- Check Tag
- dítě MeSH
- dospělí MeSH
- lidé MeSH
- mladiství MeSH
- mužské pohlaví MeSH
- předškolní dítě MeSH
- ženské pohlaví MeSH
- Publikační typ
- časopisecké články MeSH
- klinické zkoušky MeSH
- multicentrická studie MeSH